تصاویر/ چهره‌ای پانورامایی از یک ابرقدرت جهانی
عکاسان آژانس عکس مگنوم فوتوز از دیرباز شیفتگی خاصی نسبت به چین داشته‌اند.
کد خبر :
۶۳۹۵۹
بازدید :
۱۹۲۸۱
فرادید | عکاسان آژانس عکس مگنوم فوتوز از دیرباز شیفتگی خاصی نسبت به چین داشته‌اند.
به گزارش فرادید به نقل از بی‌بی‌سی، موسسان مگنوم فوتوز، رابرت کاپا و هنری کارتیه برسون، اولین بار در دهۀ ۳۰ و ۴۰ میلادی برای عکاسی به این کشور رفتند، و رابطۀ چندین دهه‌ای این آژانس با چین اینگونه آغاز شد.
عکس‌های مگنوم فوتوز چهره‌ای پانورامایی از چین و مردمش در خلال تغییرات و بالاوپایین‌های تاریخ اخیر آن نشان می‌دهد.
در زیر گزیدۀ کوچکی از آرشیو‌های مگنوم فوتوز را می‌بینید.
هنری کارتیه برسون، ۱۹۴۹
عکس هنری کارتیه برسون، یکی از آخرین جنگ‌سالاران را نشان می‌دهد؛ ژنرال ما هونگ‌کویی.
در آن زمان، ما هونگ‌کویی بر شمال غرب چین سلطه داشت، اما ارتش شخصیش خیلی زود او را ترک کردند.
پشت سر او، گفته‌های باستانی را ملاحظه می‌کنید، نظیر: "یک ژنرال خوب باید نقشی زیبا در تاریخ ایفا کند. او را صد‌ها نسل بایستی که بستایند. او باید مراقب قشون‌هایش و همچنین مردمش باشد. "
برونو باربی، ۱۹۷۳
برونو باربی در سال ۱۹۷۳ به پکن رفت که سالی سرنوشت‌ساز برای چین بود.
بعد از سال‌های پرالتهاب انقلاب فرهنگی، چین دوباره در حال آشتی با جهان بود و سفر باربی با سفر ژورژ پومپیدو، رییس جمهور فرانسه، همزمان شد.
عکس باربی از رژۀ دختر مدرسه‌ای‌ها در میدان تیان‌آنمن، آنها را در حال آماده شدن برای استقبال از پومپیدو نشان می‌دهد.
در پس زمینه، پرترۀ رییس حزب کمونیست چین، مائو تسه تونگ، و شعار‌های "زنده باد جمهوری خلق چین. زنده باد شورای خلق جهان. " دیده می‌شود.
ایو آرنولد، ۱۹۷۹
ایو آرنولد به قصد عکاسی از مردم و مناظر دیدنی از مغولستان داخلی تا تبت و از پکن تا شانگ‌های سفر کرد.
مناظر او در عین حال که زندگی روستایی را به تصویر می‌کشند، خبر از تغییر‌های آینده می‌دهند.
در اینجا، زنی در مغولستان داخلی، تمرین‌های شبه نظامی را انجام می‌دهد.
پاتریک زاکمان، ۱۹۸۲
پاتریک زاکمان در سال ۱۹۸۲، یعنی حول‌وحوش زمان اصلاحات فرهنگی، به چین رفت.
پس از مرگ مائو تسه‌تونگ در سال ۱۹۷۶، این کشور شروع به کاهش سلطۀ خود بر سرمایه کرد و مردم شروع به بازیابی آزادی‌های فردی و اجتماعیشان کردند.
عکس زاکمان جماعتی را نشان می‌دهد که به تماشای "دماغ دراز" آمده‌اند. چینی‌ها به همۀ غربی‌ها، از جمله عکاس، دماغ دراز می‌گویند.
استوارت فرانکلین، ۱۹۸۹
با شروع تغییرات اقتصادی و اجتماعی، تظاهرات مردمی نیز کم‌کم ظهور می‌کرد.
با این، در سال ۱۹۸۹، ناآرامی منتهی به تراژدی شد. دولت نیروهایش را بسیج کرد تا علیه دانشجویانی که میدان تیان‌آنمی را اشغال کرده بودند اقدام کند و در پی آن صد‌ها معترض کشته شدند.
عکس استوارت فرانکلین از مرد تنهایی که به جنگ ستونی از تانک‌ها در میدان تیان‌آنمن آمده، بدل به استعاره‌ای نمادین از رویداد‌ها شده است.
یان بری، ۱۹۹۲
در سال ۱۹۹۲، یان بری به شنزن در استان گوانگ‌دونگ رفت، که توسعۀ شهری و صنعتی سریعی را از سر می‌گذراند.
سرمایه‌گذاری‌های تجاری با خود موجی از مردم را به این شهر کشانده بود. عکس بری، همنشینی چین کهنه و نو را به تصویر می‌کشد.
کریس استیل پرکینز، ۲۰۱۵
به خاطر کمبود مشاغل با دستمزد مناسب در مناطق روستایی، برخی از والدین تصمیمی دشوار می‌گیرند که با سپردن فرزندان خود به اقوام، خود برای یافتن کار به شهر مهاجرت کنند.
کریس استیل پرکینز به سراغ یکی از این روستا‌ها در استان یون نان رفت تا از شاگردان مدرسه عکس بگیرد.
معلم آنها، که در این روستا متولد شده، هشت سال است که "موقت" است، چرا که معلم دیگری پیدا نمی‌شود تا جایش را بگیرد.
۰
