پایان پخش دو سریال شهباز و کتونی زرنگی

اولین تجربه سریالسازی علی ملاقلیپور سرشار از حاشیه بود. به دلیل یک سوءتفاهم «کتونی زرنگی» سه سال اجازه پخش نداشت و در نهایت نیز با حذف سکانسهای برزو ارجمند و جایگزینی حمید ابراهیمی به آنتن رسید. لطمه اساسی به «کتونی زرنگی» بعد از پخش قسمتهای اولیه وارد شد که داستان کند پیش میرفت و شخصیتها و نیز موقعیتهای کمدی نتوانستند مخاطب حداکثری را با خود همراه کنند.
هفته پیش پخش سریال «شهباز» در شبکه یک و پنج و سریال «کتونی زرنگی» در شبکه سه به پایان رسید. اولی را حمیدرضا لوافی کارگردانی کرده و علی ملاقلیپور سازنده دومی است.
منظر اول|شهباز
در مجموع سریال «شهباز» جزو آثار موفق سال جاری محسوب میشود. این سریال در ژانر پلیسی-معمایی با موضوع فضای مجازی و پلیس سایبری ساخته شد که موضوع آن برای برخی مخاطبان نو است. داستان سریال با دختری نخبه به نام نجوا شروع شد که در پی یافتن سرنخ قاتلان دوست خود بود و به دام سرویس جاسوسی به نام ارغوان افتاد.
«شهباز» به اندازه کافی داستان برای همراه کردن مخاطب وفادار تلویزیون داشت و اشارات آن به ماجرای هک و شنود و سرویسهای جاسوسی به همراه بازی قابل قبول بازیگران، امتیازهای آن است.
مخاطبان سختگیر، اما نمونههای موفق در این ژانر زیاد دیدهاند و «شهباز» برای آنها برگ برنده زیادی رو نکرد. سریال داشت با کلیشههای همیشگی و ازدواج یک مامور امنیتی با دختر هکر تمام میشد، اما این اتفاق رخ نداد و همین امتیاز دیگری است که باید برای آن منظور کرد. تعقیب و گریز قسمتهای پایانی نیز معقول و استاندارد بود.
منظر دوم| کتونی زرنگی
اولین تجربه سریالسازی علی ملاقلیپور سرشار از حاشیه بود. به دلیل یک سوءتفاهم «کتونی زرنگی» سه سال اجازه پخش نداشت و در نهایت نیز با حذف سکانسهای برزو ارجمند و جایگزینی حمید ابراهیمی به آنتن رسید. لطمه اساسی به «کتونی زرنگی» بعد از پخش قسمتهای اولیه وارد شد که داستان کند پیش میرفت و شخصیتها و نیز موقعیتهای کمدی نتوانستند مخاطب حداکثری را با خود همراه کنند.
این سبک کمدیسازی یعنی شخصیتها و اتفاقات اغراق شده، نو نیست. وانگهی شوخی با اتفاقات اجتماعی مثل اختلاس سه هزار میلیاردی، اشتباه لپی محمدرضا حیاتی و… نیاز به خلاقیت بیشتر دارد. ملاقلیپور چند کد در سریال گذاشت که مخاطب پیگیر متوجه میشد دارد با فیلمهای دفاع مقدسی که پدرش در آن جزو کارگردانهای سرآمد بود، شوخی میکند. پایان «کتونی زرنگی» نسبت به قسمتهای پیشین داستان و روندی معقولتر داشت.
منبع:روزنامه هفت صبح