تصاویری از سفر به "حلبیآبادهای آمریکا"
بیخانمانها همه جا هستند؛ حتی در آمریکا، سرزمین فرصتها؛ در تصاویری که در ادامه خواهید دید، بیخانمانها در کلبه، خودرو، چادر و جعبهها میخوابند.
کد خبر :
۳۱۶۷۴
بازدید :
۱۱۶۲۰
فرادید | بیخانمانها همه جا هستند؛ حتی در آمریکا، سرزمین فرصتها؛ در تصاویری که در ادامه خواهید دید، بیخانمانها در کلبه، خودرو، چادر و جعبهها میخوابند.
به گزارش فرادید به نقل از دیلی میل، ماری لو اوترمولن، عکاس، سراسر آمریکا از فلوریدا تا لوئیزیانا را طی کرده تا از بیخانمانهای این کشور عکاسی کند. پروژه مستند این عکاس با نام «ساختار ناشی از هرج و مرج» بر این موضوع تمرکز میکند که بیخانمانها آمریکا چگونه به زندگی زاغهنشینی روی آوردهاند.
اوترمولن در گفتگو با "فیچر شوت" گفته که اولین عکسهای این پروژه مربوط به سال 1993 میلادی است؛ زمانی که او تازه به میامی نقل مکان کرده بود. ماری میگوید: «در آن زمان، از مقامات میامی به خاطر دستگیری بیخانمانها پیش از رویدادهای عمومی شکایت شده بود. در زمان رسیدگی به پرونده در دادگاه فدرال نیز یک قاضی رای به ایجاد "مناطق امن" داد که افراد بیخانمان بتوانند تا زمان ارائه خدمات بدون هیچ ترسی از دستگیری غذا بخورند، بخوابند و حمام کنند.»
اوترمولن میگوید که در پی حکم دادگاه، به یک باره شاهد افزایش قارچی زاغهنشینی در میامی و سراسر آمریکا بودیم. در حال حاضر نزدیک به 1200 نفر در زاغهنشینهای میامی زندگی میکنند. خانم اوترمولن در ادامه میگوید برای اینکه بتواند از آن بیخانمانها عکاسی کند، مجبور بوده تا رابطه صمیمانهای را با آنها ایجاد کند زیرا این افراد تمایلی به دیده شدن نداشتد.
ماری حتی میگوید بعضی از این حلبیآباد آنقدر خطرناک بودند که نمیشد حتی به آنها نزدیک شد. افراد بیخانمان، به گفته ماری، باید کفشهای چیپست دار به پا میکردند و زیر یک پل میخوابیدند تا آزادی مشروط پلیس را نقض نکرده باشند.
منبع: Dailymail
ترجمه: وبسایت فرادید
به گزارش فرادید به نقل از دیلی میل، ماری لو اوترمولن، عکاس، سراسر آمریکا از فلوریدا تا لوئیزیانا را طی کرده تا از بیخانمانهای این کشور عکاسی کند. پروژه مستند این عکاس با نام «ساختار ناشی از هرج و مرج» بر این موضوع تمرکز میکند که بیخانمانها آمریکا چگونه به زندگی زاغهنشینی روی آوردهاند.
اوترمولن در گفتگو با "فیچر شوت" گفته که اولین عکسهای این پروژه مربوط به سال 1993 میلادی است؛ زمانی که او تازه به میامی نقل مکان کرده بود. ماری میگوید: «در آن زمان، از مقامات میامی به خاطر دستگیری بیخانمانها پیش از رویدادهای عمومی شکایت شده بود. در زمان رسیدگی به پرونده در دادگاه فدرال نیز یک قاضی رای به ایجاد "مناطق امن" داد که افراد بیخانمان بتوانند تا زمان ارائه خدمات بدون هیچ ترسی از دستگیری غذا بخورند، بخوابند و حمام کنند.»
اوترمولن میگوید که در پی حکم دادگاه، به یک باره شاهد افزایش قارچی زاغهنشینی در میامی و سراسر آمریکا بودیم. در حال حاضر نزدیک به 1200 نفر در زاغهنشینهای میامی زندگی میکنند. خانم اوترمولن در ادامه میگوید برای اینکه بتواند از آن بیخانمانها عکاسی کند، مجبور بوده تا رابطه صمیمانهای را با آنها ایجاد کند زیرا این افراد تمایلی به دیده شدن نداشتد.
ماری حتی میگوید بعضی از این حلبیآباد آنقدر خطرناک بودند که نمیشد حتی به آنها نزدیک شد. افراد بیخانمان، به گفته ماری، باید کفشهای چیپست دار به پا میکردند و زیر یک پل میخوابیدند تا آزادی مشروط پلیس را نقض نکرده باشند.
برای مشاهده تصاویر در ابعاد بزرگتر بر روی آنها کلیک کنید
ترجمه: وبسایت فرادید
۰