برگزیت چه تاثیری روی فوتبال بریتانیا می‌گذارد؟
یک قانون جدید دیگر که به نفع استعداد‌های بومی بریتانیایی است، قانونی است که طی آن از سال ۲۰۲۱ باشگاه‌های انگلیسی بازیکنان خارجی را از ۱۸ سالگی می‌توانند به خدمت بگیرند.
کد خبر :
۷۷۷۵۹
بازدید :
۱۵۳۶
بعد از رفراندوم ژوئن سال ۲۰۱۶ و سه سال و نیم فراز و نشیب سیاسی در مذاکرات با اتحادیه اروپا، بالاخره از اول فوریه برگزیت و خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به حقیقت پیوست. زندگی بیرون از اروپا، اما در کنار اروپایی‌ها تازه شروع شده است.
هر چند تا پایان سال میلادی که دوران گذار است، چیزی تغییر نمی‌کند، اما از حالا اختلافات و بحث و جدل‌ها درباره چگونگی این خروج و پیامد‌های آن بالا گرفته است؛ حتی برای فوتبال بریتانیا.
در حالیکه لندن و بروکسل مذاکره و چانه‌زنی درباره آینده روابط خود را شروع کرده‌اند، لیگ‌های فوتبال بریتانیایی نگران‌‍‌اند و در حال کش و قوس با فدراسیون فوتبال درباره قوانین جذب بازیکنان اروپایی.
در سطح فوتبال ملی برگزیت هیچ تاثیری ندارد. برای تیم‌های ملی انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلندشمالی هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. این چهار تیم نیز مانند همه کشور‌های دیگری که عضو اتحادیه اروپا نیستند، اما در کنفدراسیون فوتبال اروپا، یوفا، عضویت دارند، به کارشان در رقابت‌های اروپایی ادامه خواهند داد.
برعکس، لیگ‌های داخلی این کشور‌ها تحت تاثیر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا قرار خواهند گرفت. کسی امروز دقیقاً نمی‌داند پیامد‌های برگزیت روی لیگ‌های فوتبال بریتانیا دقیقاً چه خواهند بود. اما از چند منظر اثرات برگزیت روی لیگ‌های جزیره را می‌توان بررسی کرد.
بازیکنان اروپایی خارجی
با خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و پایان دوران انتقالی آخر ۲۰۲۰، بازار کار بریتانیا دیگر به روی افرادی که تابعیت کشور‌های عضو اتحادیه اروپا را دارند، باز نخواهد بود. این شامل بازیکنان و مربیانی که گذرنامه یک کشور اتحادیه اروپا را دارند نیز می‌شود.
به عبارت دیگر، از سال ۲۰۲۱ بازیکنان و مربیان اروپایی هم مثل بازیکنان و مربیان "خارجی" باید برای حضور در لیگ‌های فوتبال بریتانیا اجازه کار بگیرند. طبق مقررات فوتبال بریتانیا این به ویژه برای بازیکنان و مربیانی که شاخص نیستند، کار آسانی نیست. هنوز مشخص نیست این شرایط برای بازیکنان اروپایی به چه شکل خواهد بود.
تا کنون برای بازیکنان خارجی‌ای که از کشور‌های عضو اتحادیه اروپا نبودند، در صورتی که در دو سال قبل از آن تعداد مشخصی بازی ملی داشتند، مجوز کار صادر می‌شد. تعداد دقیق بازی‌های ملی به رده تیم ملی آن کشور در رده‌بندی فیفا بستگی داشت. ضمن آن که سن، مصدومیت و محرومیت هم در نظر گرفته می‌شد.
این تعداد بازی به عنوان نمونه برای تیم‌های ملی رده اول تا دهم دست‌کم ۳۰ درصد، برای تیم‌های رده‌های یازدهم تا بیستم ۴۵ درصد و برای تیم رده پنجاهم ۷۵ درصد بود. اگر بازیکنی این معیار‌ها را برآورده نمی‌کرد همچنان شانس این را داشت که اجازه کار و بازی در لیگ برتر را بگیرد.
در حالیکه لندن و بروکسل مذاکره و چانه‌زنی درباره آینده روابط خود را شروع کرده‌اند، لیگ‌های فوتبال بریتانیایی نگران‌‍‌اند و در حال کش و قوس با فدراسیون فوتبال درباره قوانین جذب بازیکنان اروپایی.
در سطح فوتبال ملی برگزیت هیچ تاثیری ندارد. برای تیم‌های ملی انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلندشمالی هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. این چهار تیم نیز مانند همه کشور‌های دیگری که عضو اتحادیه اروپا نیستند، اما در کنفدراسیون فوتبال اروپا، یوفا، عضویت دارند، به کارشان در رقابت‌های اروپایی ادامه خواهند داد.
برعکس، لیگ‌های داخلی این کشور‌ها تحت تاثیر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا قرار خواهند گرفت. کسی امروز دقیقاً نمی‌داند پیامد‌های برگزیت روی لیگ‌های فوتبال بریتانیا دقیقاً چه خواهند بود. اما از چند منظر اثرات برگزیت روی لیگ‌های جزیره را می‌توان بررسی کرد.
بازیکنان اروپایی خارجی
با خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و پایان دوران انتقالی آخر ۲۰۲۰، بازار کار بریتانیا دیگر به روی افرادی که تابعیت کشور‌های عضو اتحادیه اروپا را دارند، باز نخواهد بود. این شامل بازیکنان و مربیانی که گذرنامه یک کشور اتحادیه اروپا را دارند نیز می‌شود.
به عبارت دیگر، از سال ۲۰۲۱ بازیکنان و مربیان اروپایی هم مثل بازیکنان و مربیان "خارجی" باید برای حضور در لیگ‌های فوتبال بریتانیا اجازه کار بگیرند. طبق مقررات فوتبال بریتانیا این به ویژه برای بازیکنان و مربیانی که شاخص نیستند، کار آسانی نیست. هنوز مشخص نیست این شرایط برای بازیکنان اروپایی به چه شکل خواهد بود.
تا کنون برای بازیکنان خارجی‌ای که از کشور‌های عضو اتحادیه اروپا نبودند، در صورتی که در دو سال قبل از آن تعداد مشخصی بازی ملی داشتند، مجوز کار صادر می‌شد. تعداد دقیق بازی‌های ملی به رده تیم ملی آن کشور در رده‌بندی فیفا بستگی داشت. ضمن آن که سن، مصدومیت و محرومیت هم در نظر گرفته می‌شد.
این تعداد بازی به عنوان نمونه برای تیم‌های ملی رده اول تا دهم دست‌کم ۳۰ درصد، برای تیم‌های رده‌های یازدهم تا بیستم ۴۵ درصد و برای تیم رده پنجاهم ۷۵ درصد بود. اگر بازیکنی این معیار‌ها را برآورده نمی‌کرد همچنان شانس این را داشت که اجازه کار و بازی در لیگ برتر را بگیرد.
به عنوان مثال اگر یک شورای کارشناسی آن بازیکن را به عنوان "یک استعداد خاص" تشخیص می‌داد، اجازه کار دریافت می‌کرد. همه این مقررات از سال آینده می‌تواند در مورد بازیکنان اتحادیه اروپا هم اعمال شود.
کشمکش بین فدراسیون و لیگ
فدراسیون فوتبال انگلیس که مسئولیت تیم‌های ملی و جام حذفی را برعهده دارد، این شرایط را به عنوان فرصتی می‌بیند که از طریق آن شمار بازیکنان خارجی کمتر و تیم‌های ملی تقویت شوند. ولی لیگ‌های انگلیس که تداوم موفقیت باشگاه‌ها در سطح بین‌المللی برایشان اهمیت دارد، مخالف محدودیت‌های جدیدند. این ممکن است بین لیگ و فدراسیون تضاد منافع به وجود بیاورد.
سازمان "لیگ برتر" که مسئول برگزاری لیگ برتر فوتبال انگلیس است، سازمان لیگ فوتبال انگلیس (ای‌اف‌ال) که لیگ‌های دسته‌های پایین‌تر را برگزار می‌کند و لیگ اسکاتلند در یک اطلاعیه اعلام کردند: "برگزیت نه باید باعث تضعیف تیم‌ها در فوتبال بریتانیا شود، و نه باشگاه‌ها را در جذب بازیکنان بین‌المللی محدود کند. "
البته باشگاه‌های بزرگ‌تر که پیش از این هم بازیکنان شاخص و ستاره را استخدام می‌کردند، کمتر باید نگران این تغییرات احتمالی باشند. بیشتر باشگاه‌های کوچک‌تر و در دسته‌های پایین‌ترند که ممکن است انتخاب‌هاشان محدود شود، چون توان مالی به کار گرفتن ستاره‌هایی که معیار‌های دریافت اجازه کار را برآورده کنند، ندارند.
به عنوان نمونه باشگاه هادرسفیلد سه سال پیش با مربی آلمانی آن زمان ناشناس‌اش، دیوید واگنر و چند بازیکن آلمانی که هیچ کدام شرایط دریافت اجازه کار بازیکن و مربی خارجی را در آن زمان نداشتند، توانست به لیگ برتر راه پیدا کند. حالا معلوم نیست فدراسیون فوتبال انگلیس از سال آینده بعدِ اجرای برگزیت به چنین بازیکنان و مربیان اروپایی‌ای اجازه کار خواهد داد یا نه.
افزایش بازیکنان "خانگی"
مذاکرات بین فدراسیون فوتبال و سازمان‌های مختلف لیگ‌ها در ماه‌های آینده ادامه خواهد داست. بر اساس گزارش‌ها فدراسیون فوتبال انگلیس به دنبال این است که تعداد بازیکنان به اصطلاح "خانگی" یا "داخلی" را در یک تیم با ۲۵ بازیکن از هشت به ۱۲ بازیکن افزایش دهد. بازیکنان خانگی بازیکنانی‌اند که بین ۱۵ تا ۲۱ سالگی دست‌کم ۳۶ ماه برای یک باشگاه در انگلیس بازی کرده باشند.
اما سازمان لیگ برتر مخالف این محدودیت است. ریچارد مسترز، رئیس سازمان لیگ چندی پیش به روزنامه تلگراف گفت که از نظر لیگ برتر اعمال محدودیت برای تعداد بازیکنان خارجی و افزایش سهمیه بازیکنان خانگی لزوماً به تیم ملی کمکی نمی‌کند. از قرار معلوم دو طرف بر سر راه حل بینابین ۱۰ بازیکن خانگی تا سال ۲۰۲۲ و ۱۲ بازیکن خانگی تا سال ۲۰۲۵ مصالحه می‌کنند.
یک قانون جدید دیگر که به نفع استعداد‌های بومی بریتانیایی است، قانونی است که طی آن از سال ۲۰۲۱ باشگاه‌های انگلیسی بازیکنان خارجی را از ۱۸ سالگی می‌توانند به خدمت بگیرند.
تاثیر نرخ ارز
یک تاثیر غیرمستقیم برگزیت روی فوتبال باشگاهی بریتانیا از طریق تغییر نرخ ارز خواهد بود. اگر آن طور که برخی از صاحب‌نظران پیش‌بینی می‌کنند، ارزش پوند در برابر یورو کاهش یابد، باشگاه‌های انگلیسی باید دستمزد‌های بالاتری نسبت به رقبای اروپایی‌شان به بازیکنان پرداخت کنند. این می‌تواند روی توان این باشگاه‌ها در جذب و حفظ بازیکنان تاثیر بگذارد.
از نظر برخی دیگر از صاحب‌نظران، اما تاثیرات منفی برگزیت روی موفقیت لیگ برتر که پردرآمدترین و پربیننده‌ترین لیگ فوتبال جهان است، محدود خواهد بود. برخی از این کارشناسان معتقدند که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا ممکن است حتی تاثیر مثبت هم روی لیگ برتر بگذارد.
کشمکش بین فدراسیون و لیگ
فدراسیون فوتبال انگلیس که مسئولیت تیم‌های ملی و جام حذفی را برعهده دارد، این شرایط را به عنوان فرصتی می‌بیند که از طریق آن شمار بازیکنان خارجی کمتر و تیم‌های ملی تقویت شوند. ولی لیگ‌های انگلیس که تداوم موفقیت باشگاه‌ها در سطح بین‌المللی برایشان اهمیت دارد، مخالف محدودیت‌های جدیدند. این ممکن است بین لیگ و فدراسیون تضاد منافع به وجود بیاورد.
سازمان "لیگ برتر" که مسئول برگزاری لیگ برتر فوتبال انگلیس است، سازمان لیگ فوتبال انگلیس (ای‌اف‌ال) که لیگ‌های دسته‌های پایین‌تر را برگزار می‌کند و لیگ اسکاتلند در یک اطلاعیه اعلام کردند: "برگزیت نه باید باعث تضعیف تیم‌ها در فوتبال بریتانیا شود، و نه باشگاه‌ها را در جذب بازیکنان بین‌المللی محدود کند. "
البته باشگاه‌های بزرگ‌تر که پیش از این هم بازیکنان شاخص و ستاره را استخدام می‌کردند، کمتر باید نگران این تغییرات احتمالی باشند. بیشتر باشگاه‌های کوچک‌تر و در دسته‌های پایین‌ترند که ممکن است انتخاب‌هاشان محدود شود، چون توان مالی به کار گرفتن ستاره‌هایی که معیار‌های دریافت اجازه کار را برآورده کنند، ندارند.
به عنوان نمونه باشگاه هادرسفیلد سه سال پیش با مربی آلمانی آن زمان ناشناس‌اش، دیوید واگنر و چند بازیکن آلمانی که هیچ کدام شرایط دریافت اجازه کار بازیکن و مربی خارجی را در آن زمان نداشتند، توانست به لیگ برتر راه پیدا کند. حالا معلوم نیست فدراسیون فوتبال انگلیس از سال آینده بعدِ اجرای برگزیت به چنین بازیکنان و مربیان اروپایی‌ای اجازه کار خواهد داد یا نه.
افزایش بازیکنان "خانگی"
مذاکرات بین فدراسیون فوتبال و سازمان‌های مختلف لیگ‌ها در ماه‌های آینده ادامه خواهد داست. بر اساس گزارش‌ها فدراسیون فوتبال انگلیس به دنبال این است که تعداد بازیکنان به اصطلاح "خانگی" یا "داخلی" را در یک تیم با ۲۵ بازیکن از هشت به ۱۲ بازیکن افزایش دهد. بازیکنان خانگی بازیکنانی‌اند که بین ۱۵ تا ۲۱ سالگی دست‌کم ۳۶ ماه برای یک باشگاه در انگلیس بازی کرده باشند.
اما سازمان لیگ برتر مخالف این محدودیت است. ریچارد مسترز، رئیس سازمان لیگ چندی پیش به روزنامه تلگراف گفت که از نظر لیگ برتر اعمال محدودیت برای تعداد بازیکنان خارجی و افزایش سهمیه بازیکنان خانگی لزوماً به تیم ملی کمکی نمی‌کند. از قرار معلوم دو طرف بر سر راه حل بینابین ۱۰ بازیکن خانگی تا سال ۲۰۲۲ و ۱۲ بازیکن خانگی تا سال ۲۰۲۵ مصالحه می‌کنند.
یک قانون جدید دیگر که به نفع استعداد‌های بومی بریتانیایی است، قانونی است که طی آن از سال ۲۰۲۱ باشگاه‌های انگلیسی بازیکنان خارجی را از ۱۸ سالگی می‌توانند به خدمت بگیرند.
تاثیر نرخ ارز
یک تاثیر غیرمستقیم برگزیت روی فوتبال باشگاهی بریتانیا از طریق تغییر نرخ ارز خواهد بود. اگر آن طور که برخی از صاحب‌نظران پیش‌بینی می‌کنند، ارزش پوند در برابر یورو کاهش یابد، باشگاه‌های انگلیسی باید دستمزد‌های بالاتری نسبت به رقبای اروپایی‌شان به بازیکنان پرداخت کنند. این می‌تواند روی توان این باشگاه‌ها در جذب و حفظ بازیکنان تاثیر بگذارد.
از نظر برخی دیگر از صاحب‌نظران، اما تاثیرات منفی برگزیت روی موفقیت لیگ برتر که پردرآمدترین و پربیننده‌ترین لیگ فوتبال جهان است، محدود خواهد بود. برخی از این کارشناسان معتقدند که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا ممکن است حتی تاثیر مثبت هم روی لیگ برتر بگذارد.
چون در نبود مقررات نظارتی اتحادیه اروپا راه برای ثروتمندان چینی، عرب و آمریکایی برای سرمایه‌گذاری بیشتر در فوتبال جزیره هموارتر هم خواهد شد.
۰
