گلستان سعدی؛ درسی از استاد سخن: «در باب خاموشی.»

فرادید|  گلستان سعدی، شاهکار بی‌بدیل شیخ اجل سعدی شیرازی، نه‌تنها یکی از برجسته‌ترین آثار ادب پارسی، بلکه گنجینه‌ای از حکمت، اخلاق و هنر داستان‌سرایی است که از قرن هفتم هجری تا امروز، دل و جان خوانندگان را در سراسر جهان تسخیر کرده است.

به گزارش فرادید،  سعدی در گلستان با زبانی ساده اما عمیق، به موضوعات اخلاقی، اجتماعی و انسانی می‌پردازد و با استفاده از داستان‌های واقعی و خیالی، خواننده را به تأمل در رفتار و کردار خود دعوت می‌کند. حکایات گلستان اغلب کوتاه، پرمعنا و همراه با طنزی لطیف هستند که درس‌های اخلاقی را به شکلی دل‌نشین منتقل می‌کنند.

باب چهارم: در فواید خاموشی

سکوت به جا و درست می‌تواند بر شان آدمی بیافزاید.

جوانی خردمند از فنونِ فضایل حظّی وافر داشت و طبعی نافر. چندانکه در محافلِ دانشمندان نشستی، زبان سخن ببستی. باری پدرش گفت: ای پسر! تو نیز آنچه دانی، بگوی. گفت: ترسم که بپرسند از آنچه ندانم و شرمساری برم.

نشنیدی که صوفی‌یی می‌کوفت

زیرِ نعلینِ خویش میخی چند؟

آستینش گرفت سرهنگی

که: بیا نعل بر ستورم بند