کشف «تبرهای غول‌آسا» با قدمت ۳۰۰ هزار سال در انگلستان
باستان‌شناسان دانشگاه یو سی ال انگلستان موفق به کشف تعدادی از بزرگترین ابزار‌های سنگی مربوط به دورۀ ماقبل تاریخ در بریتانیا شده‌اند.
فرادید| در جریان کاوش‌های باستان‌شناسی که قبل از اجرای پروژۀ ساخت یک مدرسۀ علوم دریایی در منطقۀ فریندزبری در شهرستان کِنت انجام می‌شد، حدود ۸۰۰ وسیلۀ سنگی با قدمت تقریبی ۳۰۰ هزار سال در رسوبات یک کانال باستانی رودخانه کشف شد.
به گزارش فرادید؛ در میان مصنوعات کشف شده، دو تبر یا تیشۀ واقعاً بزرگ وجود داشتند که محققان آن‌ها را «تبرهای غول‌آسا» نامیده‌اند. این تبرها ابزار‌هایی سنگی هستند که دو طرف آن‌ها با ضربه‌های کوچک «لب‌پَر» شده تا یک شکل متقارن با لبه‌های تیز پیدا کنند.
(یکی از تبرها در محل کشف)
محققان می‌گویند این نوع ابزار معمولاً برای قصابی کردن حیوانات و بریدن گوشت مورد استفاده قرار می‌گرفت. دو تبر بزرگی که در این سایت کشف شده‌اند، با نوک‌های بسیار بلند و تیز و انتهای ضخیمشان شکلی نسبتاً منحصر به فرد دارند.
لتی اینگری باستان‌شناس ارشد یو سی ال می‌گوید: «ما این ابزار‌ها را زمانی «غول‌آسا» می‌نامیم که بیشتر از ۲۲ سانتیمتر طول داشته باشند و این دو ابزار نیز چنین ویژگی‌ای دارند. بزرگترین تبر بیش از ۲۹ سانتیمتر طول دارد و یکی از بزرگترین مصنوعات از این نوع است که تا به حال در بریتانیا کشف شده. تبر‌هایی مثل این که اغلب در مناطق تِیمز و مِدوی یافت می‌شوند، قدمتشان به بیش از ۳۰۰ هزار سال قبل می‌رسد».
این تبرها به قدری بزرگ هستند که محققان می‌گویند تصور اینکه چگونه به راحتی از آن‌ها استفاده می‌شده دشوار است. این امکان وجود دارد که آن‌ها در واقع نقشی آیینی و نمادین داشته‌اند و برای استفادۀ روزمره ساخته نشده بودند.
البته محققان در حال حاضر به هیچ وجه نمی‌توانند با اطمینان دربارۀ دلیل ساخت چنین ابزار‌های بزرگی اظهار نظر کنند. حتی در حال حاضر با اطمینان نمی‌توان گفت که کدام نوع از انسان‌های اولیه صاحب این ابزار‌ها بوده‌اند.
(محل کاوش‌های اخیر باستان‌شناسی در شهرستان کنت)
این سایت باستانی به گمان محققان مربوط به دوره‌ای است که نئاندرتال‌ها احتمالاً تازه ظهور کرده بودند و چشم‌انداز این منطقه را با سایر انواع انسان‌های اولیه شریک بودند. درۀ مِدوی در آن زمان منظره‌ای وحشی با تپه‌های پوشیده از جنگل و دره‌ها و رود‌های فراوان بوده که فیل‌ها و شیر‌های منقرض شده و گوزن‌های قرمز در آن زندگی می‌کرده‌اند.
این کشف تازه، به خصوص با توجه به ابعاد وسیعی که دارد، می‌تواند فرصتی باشد برای کسب اطلاعات بیشتر دربارۀ ساکنان ماقبل تاریخی این منطقه و سازندگان و صاحبان این ابزار‌های سنگی.
