(تصویر) کشف گردنبند 9000 ساله در گور یک کودک در اردن
زیورآلات یافت شده در ناحیه شام که بدن این کودک عصر نوسنگی را تزئین کرده‌اند شامل بیش از 2500 سنگ رنگارنگ و صدف به علاوه یک آویز از جنس سنگ، حلقه‌ای از جنس مروارید و قدیمی‌ترین آویزهای کهربا هستند که رویهم یک گردنبند را تشکیل داده‌اند.
گردنبندی که به همراه جسد یک کودک 8ساله متعلق به عصر نوسنگی در اردن مدفون شده بود به وجود یک فرهنگ پیچیده باستانی در این منطقه اشاره می‌کند.
زیورآلات یافت شده در ناحیه شام که بدن این کودک عصر نوسنگی را تزئین کرده‌اند شامل بیش از 2500 سنگ رنگارنگ و صدف به علاوه یک آویز از جنس سنگ، حلقه‌ای از جنس مروارید و قدیمی‌ترین آویزهای کهربا هستند که رویهم یک گردنبند را تشکیل داده‌اند.
این کودک در حدود 8800 تا 9400سال قبل در روستای نوسنگی بایا در اردن دفن شده بوده است. محققان یک تیم بین‌المللی توانستند گردنبند را بازسازی کنند که اکنون در موزه پترا در جنوب اردن به نمایش گذاشته شده است.
نویسندگان این پژوهش می‌گویند: «نتایج بازسازی فراتر از انتظارات‌مان بود زیرا منجر به کشف یک گردنبند چندردیفه خیره‌کننده با ساختاری پیچیده و طراحی‌ای جذاب شد.»
این گردنبند یکی از قدیمی‌ترین و جذاب‌ترین اشیاء زینتی متعلق به عصر نوسنگی یا اواخر عصر سنگی است. این دوره از توسعه اجتماعی انسان‌ها، آخرین مرحله تکامل فرهنگی بین انسان‌های ماقبل تاریخ محسوب می‌شود که شاهد توسعه سبک زندگی ساکن و کشاورزی به جای شیوه شکارچی-گردآورندگی بود.
جامعه نوسنگی در حدود 12000سال قبل در خاورمیانه پدید آمد که حدوداً مصادف با پایان آخرین عصر یخبندان بود.
این گردنبند نمایی جذاب از روش‌های تدفین در آن دوران عرضه می‌کند و پیچیدگی آن نشان می‌دهد که به گروهی از افرادی با موقعیت اجتماعی بالاتر تعلق داشته است.
گردنبند
برخی از موادی که برای ساخت این گردنبند ظریف استفاده شده است ظاهراً از مناطق دیگری به این محل وارد شده‌اند. یکی از عجیب‌ترین مواد به کار رفته در این گردنبند فسیل کهربا است که هرگز در هیچ کدام از صنایع دستی انسان‌ها در این مرحله از تاریخ وجود نداشته است.
مواد عجیب‌وغریبی که در کنار هم گرد آمده‌اند تا این گردنبند را بسازند، از وجود روابط اجتماعی پیچیده بین هنرمندان بایا، تجار و اعضای عالی‌رتبه جامعه حکایت می‌کنند.
نویسندگان می‌گویند: «این گردنبند ورای کارکرد هویتی نمادین خود نقشی مهم در مراسم خاکسپاری ایفا می‌کرده که درواقع رویدادی عمومی بوده که اعضای خانواده، خویشاوندان و مردمان روستا در آن گردهم جمع می‌شدند.»
«با این منطق، گردنبند فقط شیئی مطلق به قلمرو مرگ نبوده بلکه بیشتر به جهان زندگان تعلق داشته که درواقع به خاطرات جمعی و لحظات احساسی و انسجام اجتماعی تجسمی مادی می‌بخشیده است.»
منبع: راهنماتو
