تازهترین شگفتی شهر سوختۀ رومی؛ مجسمههای کوچک «مادر خدایان»
به نظر میرسد این سیزده مجسمه که شامل اشکال انسانی میشوند، مخصوص فرقهای بودهاند که مناسک ادای احترام به الهه «سیبل» و عشق تراژیک او، آتیس را اجرا میکردهاند.
فرادید| سیزده مجسمهی کوچک اخیرا در میان ویرانههای پمپئی پیدا شدهاند؛ کشفی که کارشناسان میگویند مدرکی از سنتهای آیینی بتپرستی در شهر روم باستان است.
به گزارش فرادید، این مجسمههای سفالی در یک موقعیت عمودی در جایی که احتمالاً قفسهای در راهروی یک خانه بوده، حین حفاریهای اخیر در پارک باستانشناسی در جنوب ایتالیا پیدا شدند.
باستانشناسان پمپئی در بیانیهای اعلام کردند که با وجود شباهت این مجسمهها به مجسمههایی که بعدا در دنیای مسیحی برای حضرت مسیح ساخته شد هستند، اما بدیهی است که مجسمههای مسیحی بخشی از سنت در این شهر بتپرست نبودند که با فوران کوه وزوویوس در سال ۷۹ پس از میلاد از بین رفت. به نظر میرسد از این آثار به عنوان بخشی از یک مراسم بتپرستانه استفاده میشده.
برخی از قطعات که شامل پیکرههای انسانی میشود، به الهه سیبل و عشق تراژیک او، مرتبط باشند. سیبل یا کوبله در اسطورههای رومی گاهی الهۀ مادر یا مادر خدایان قلمداد شده است
مجسمههای دیگر سر خروس، بادام، گردو و مخروط کاج هستند. دیوار راهرویی که این مجسمهها در آن یافت شدند دارای تزیینات بود. مجسمهها نزدیک خانه موسوم به «لِدا و قو» پیدا شدند که نامش برگرفته از یک نقاشی دیواری از یک اسطوره یونانی است که سال ۲۰۱۹ در یکی از اتاقهای آن پیدا شد و در حال حاضر حفاریها و مرمتهای آن در حال انجام است. اعتقاد بر این است که این سرای رومی متعلق به یک تاجر ثروتمند است که قصد داشته با تزئین خانهاش با نقاشیهای دیواری الهامگرفته از اسطورهها، سطح بالای فرهنگیاش را منعکس کند.
ویرانههای پمپئی در قرن شانزدهم کشف شدند و همچنان اکتشافات تازه در این ویرانهها، ما را با اطلاعات تازه شگفتزده میکند. اوایل این ماه، یک نانوایی کوچک که در آن، بردهها زندانی و استثمار میشدند، حین کاوشها در منطقه نهم پارک باستانشناسی پیدا شد. بقایای سه قربانیِ کوه وزوویوس نیز در یکی از اتاقهای نانوایی پیدا شد.
ماه می نیز بقایای دو نفر که گمان میرود در اثر زلزلهی ناشی از فوران آتشفشان کشته شدند، در حفاریهای جزیره کاستی آمانتی پیدا شد؛ منطقهای از پمپئی که از خانهها و یک نانوایی تشکیل شده است. گمان میرود این اسکلتها متعلق به دو مرد در اواسط دهه ۵۰ سالگی باشند.
ماه ژوئن نیز یک نقاشی دیواری از طبیعت بیجان شبیه پیتزا، روی دیوار جایی پیدا شد که گمان میرود راهرو خانهای بوده که یک نانوایی در بنای ضمیمه خود داشته است.
مترجم: زهرا ذوالقدر