یادداشت‌های علم، پنجشنبه ۲۴ فروردین ۱۳۵۱: اشرف می‌خواهد روزنامه لوموند فرانسه را تعقیب کند که به او نسبت قاچاقچی‌گری داده است

اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.  

در ادامه بخشی از یادداشت های او را بخوانید.

۲۴ فروردین ۱۳۵۱: امروز با آن که تعطیل عمومی به علت وفات حضرت مجتبی می‌باشد، باز هم شاهنشاه کار کردند. بالنتیجه ما هم کار کردیم. صبح شرفیاب شدم. موضوع قابل توجه نطق گرومیکو در خصوص سیاست آلمان غربی بود که صحبت شد. چون براندت، صدراعظم آلمان، فقط یک رأی اکثریت دارد، شوروی‌ها دست به تهدید زده‌اند که اگر قرارداد‌های بین آلمان غربی و شوروی و آلمان و لهستان که در آن مرز لهستان و آلمان شرقی روی رودخانه مرزی ادر - نایسه تعیین میشود - از تصویب نگذرد، هرگز عوالم دوستی بین شوروی و آلمان غربی برقرار نخواهد شد. یکی دیگر هم از مواد قرارداد تقریباً به رسمیت شناختن آلمان شرقی است. شاهنشاه فرمودند: من براندت را یک [کیسلینگ]Quisling دیگر میشناسم. - کیسلینگ یک خائن نروژی بود که در زمان جنگ دوم جهانی نروژ را برای هیتلر اداره میکرد. با حس وطن پرستی شدیدی که شاه دارد، اصولاً تعقیب چنین سیاستی قابل فهم نیست. در عوض آقای براندت برای این سیاست جایزه نوبل گرفته است. اتفاقاً زن براندت، نروژی [و]خیلی هم بد ترکیب است! پیش از عید نوروز این جا مهمان ما بودند. 

سفیر پاکستان یازده هزار تفنگ و دو هزار مسلسل می‌خواهد. عرض کردم فرمودند: اولاً برای چه؟ ثانیاً نداریم که بدهیم. سفیر یمن کمک میخواهد. پول، اسلحه، وسائل بهداشتی تأسیس بیمارستان از طرف ما و ... و غیره. در عوض قول میدهد سیاست طرفداری ایران را در پیش گیرد و عوامل عراقی را اخراج کند. به عرض رساندم. فرمودند: باید در این قسمت با عربستان سعودی همکاری کنیم. خود سفیر عربستان سعودی هم وسائل یدکی هواپیما میخواهد. آن را هم عرض کردم 

بعد از شرفیابی کمیسیونی تشکیل دادم که ترتیب پذیرایی نیکسون را بدهم. مسئولین هر قسمت را تعیین کردم چهارصد نفر همراه دارد!. سر شام در کاخ والاحضرت شاهدخت اشرف رفتم. ایشان میخواهند روزنامه لوموند فرانسه را تعقیب کنند که به ایشان نسبت قاچاقچی گری داده است. من ترتیبی داده‌ام که لوموند این ادعای خود را تکذیب کند و معذرت بخواهد. والا حضرت سر سختی به خرج میدهند که باید قطعاً تعقیب قانونی بشود. مدتی در این زمینه در پیشگاه شاهنشاه بحث شد، گفتم معلوم نیست به نتیجه برسیم. شاهنشاه تصمیمی اتخاذ نفرمودند. 

امروز صبح جزء کار‌های عقب افتاده نامه کلنل علینقی وزیری پدر موسیقی جدید ایران را که حالا نود سال دارد و با پدرم خیلی دوست بود به طوری که او را عموجان خطاب می‌کنم، به شاهنشاه ارائه دادم و عرض کردم: ملاحظه فرمایید مردمان وطن پرست که دیگران در این سنین عمر هیچ غرضی نمی‌توانند داشته باشند، نسبت به اعلیحضرت چه قضاوت می‌کنند، شاهنشاه خواندند، باعث خوشوقتی خاطر شاهنشاه شد.

منبع: انتخاب