درمان مشکل سوزش کلیه در روزه داران

عفونت و سوزش کلیه یکی از بیماری‌های کلیوی است که در زمان تشنگی و گرسنگی طولانی مدت در روزه داران تشدید یافته و مشکلاتی را برای آن‌ها بوجود می‌آورد. سوزش کلیه یا سوزش مجرای ادرارکه با تکرر ادرار و تغییر رنگ ادرار همراه است علل گوناگونی دارد که عفونت یا سنگ ادراری از جمله این علت هاست.

گاهی در آزمایش ادرار یا کشت ادرار نشانی از عفونت یا سنگ ادراری دیده نمی‌شود. در پزشکی نوین به درمان علائم و تسکین سوزش ادرار پرداخته می‌شود بدون آنکه علت اصلی آن شناسایی و درمان شود.

علت و علائم سوزش کلیه

این مشکل که در روزه داری‌های تابستانی و در شرایط تشنگی و گرسنگی طولانی تشدید می‌شود، ممکن است الزاماً ناشی از عفونت ادرار یا سنگ ادراری نباشد بلکه به علت سوء مزاج گرم ساده یا مادی در کلیه و مجاری ادرار و مثانه رخ دهد.

در روزه داری با تشنگی و گرسنگی سوءمزاج گرم کلیه و دیگر اجزای دستگاه ادرار، تشدید می‌شود و به دستگاه ادراری و دیگر بخش‌های بدن آسیب می‌رساند.

سوءمزاج گرم کلیه با علائمی مانند سرگیجه، حالت تهوع، تلخی دهان و سردرد همراه است برای درمان این بیماری بهتر است نوشیدنی و خوراکی‌های سرد مصرف کنید.

سوزش کلیه در روزه داران چگونه درمان می‌شود؟

برای درمان سوءمزاج گرم کلیه نوشیدن شربت سکنجبین رقیق شده با آب هندوانه، خوردن کاهوی خرد شده در سکنجبین نعنا، نوشیدن شیره تخم خربزه ۴ تا ۵ بار در روز و هربارپس از دو ساعت بعد از غذا مفید است.

دقت داشته باشید که این توصیه‌ها را تا یک روز پس از رفع علائم ادامه دهید و در طول درمان، باید از هرنوع نوشیدنی و خوراکی گرمی بخش خودداری کنید و اگر علائم شما با روزه داری تشدید گردید و با این دستورالعمل‌ها نیز رفع نشد نباید روزه بگیرید.

نکاتی برای بیماران کلیوی در ماه رمضان

بیماری مزمن کلیه، بیماری بلند مدتی است که تدریجی عملکرد کلیه‌ها از دست می‌رود و می‌تواند به پنج مرحله براساس شدت بیماری طبقه بندی شود و حدود ۱۳ درصد از جمعیت قطر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

دسته بندی شدت بیماری کلیوی یک بیمار می‌تواند نشان دهد آیا او قادر خواهد بود با امنیت کامل روزه بگیرد یا خیر. به عنوان مثال، بیماران مبتلا به نارسایی حاد کلیوی، تا زمانی که به طور کامل بهبود یابند، نباید روزه بگیرند.

با این حال، بیماران مراحل مختلفی از (بیماری کلیه) دارند و بیمارانی که در مرحله سه یا بالاتر تشخیص داده می‌شوند روزه توصیه نمی‌شود که به سرعت آب بدن را حفظ و آن‌ها را مستعد اختلال عملکرد کلیه و آسیب کلیوی کنند.

امتناع از غذا و آب ساعت‌های طولانی می‌تواند منجر به خشکی شود. بیماران باید با پزشک مشورت کنند تا شدت بیماری آن‌ها و خطرات بالقوه مرتبط با روزه گرفتن را ارزیابی کنند.

همو دیالیز (نوعی از درمان کلیوی جایگزین) معمولا سه بار در هفته دیالیز انجام می‌دهند و نمی‌توانند به خاطر مصرف مایعات در طی این دوره روزه بگیرند؛ با این حال، این بیماران در طول بقیه هفته می‌توانند روزه بگیرند.

به بیماران پیوند کلیه توصیه می‌شود که از روزه گرفتن به خاطر مصرف دارو و زمان تجویز شده خودداری کنند. چون بسیاری از بیماران پیوند کلیه دیابت دارند، روزه گرفتن ممکن است تاثیر منفی بر سلامت آن‌ها داشته باشد. بنابراین، لازم است که این بیماران قبل از تصمیم گیری با پزشک مشورت کنند.

بیماران مبتلا به بیماری کلیوی باید با پزشک تغذیه مشورت کنند تا از محافظت کافی در برابر مشکلات بالقوه هنگام روزه گرفتن اطمینان حاصل کنند. بیماران کلیوی تمایل دارند از اهمیت حفظ یک رژیم سالم و متعادل در هنگام روزه چشم پوشی کنند.

سوزش کلیه و روزه

بیماران مبتلا به بیماری‌های کلیوی نباید از خوردن سحری اجتناب کنند تا دچار ضعف بدنی نشوند و به خاطر داشته باشند که آن‌ها به کالری بیشتری نسبت به افراد سلامت نیاز دارند.

بیماران کلیوی باید مراقب باشند که مقادیر بالایی از سدیم، پتاسیم و فسفر بویژه در طی ماه رمضان مصرف نکنند سدیم به وفور در نمک است همانطور که پتاسیم در برخی از سبزیجات مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی، و سبزیجات برگ سبز و برخی میوه‌ها نظیر موز، پرتقال، انبه، خرما، زردآلو، هلو، و طالبی وجود دارد.

فسفر در لوبیا، نوشابه‌های کربناته، آجیل و محصولات لبنی یافت می‌شود. بیمارانی که دارو‌های کاهش فسفر را مصرف می‌کنند باید در طول غذا، نه قبل و یا بعد از خوردن، قرص‌ها را مصرف کنند.

هر بیماری کلیوی نیاز غذایی خاص خود را برای ماه رمضان دارد. اگر پزشکان روزه را برای بیماران مبتلا به دیالیز تایید کنند، باید رژیم غذایی خود را در غذا‌های کم پروتیین حفظ کنند تا از تحمیل بار اضافی بر روی کلیه‌ها اجتناب کنند که می‌تواند منجر به نارسایی کلیه و افزایش اوره در سیستم آن‌ها شود.

برعکس، بیماران دیالیز به افزایش جذب پروتیین، به ویژه پروتیین‌های حیوانی، به منظور جبران پروتئین از دست رفته در طول فرآیند دیالیز نیاز دارند.

بیماران کلیوی باید دو تا سه لیتر مایعات در روز بنوشند اگر حجم ادرار آن‌ها نرمال باشد در غیر این صورت، آن‌ها باید مصرف مایعات را کاهش دهند تا از حفظ آب جلوگیری کنند که می‌تواند بر قلب و ریه‌ها تاثیر بگذارد.

بیماران همودیالیز باید مراقب باشند که بیش از یک لیتر آب / مایعات پس از افطار برای جلوگیری از نگهداری آب که در غیر این صورت بر قلب و ریه‌ها تاثیر می‌گذارند، بنوشند. بیماران دیالیزی می‌توانند روزانه دو لیتر آب بخورند که بستگی به مقدار از دست رفته در فرآیند دیالیز دارد.

آن‌ها باید از مقدار مایعی که مصرف می‌کنند آگاه باشند و مصرف شیرینی و غذا‌های چرب را کاهش دهند، چون بیشتر در معرض بیماری‌های قلبی و عروقی هستند.

بیماران کلیوی هنگام روزه باید از صرف زمان قابل توجه در خارج منزل در دمای بالا اجتناب کنند و افزود که آن‌ها نیز باید از خوردن غذا‌های شور اجتناب کنند.

منبع: ایسکانیوز