چرا زنان غربی در جستجوی عشق به کره‌جنوبی سفر می‌کنند؟
سریال‌های تلویزیونی کرهای پربیننده مثل «فرود اضطراری عشق» و «گابلین»، چیزی بیشتر از مردانی با چهره‌های زیبا و بدن‌های تراشیده به مخاطبان می‌فروختند. آنها تصویری اجمالی از جهانی را به مخاطب عرضه می‌کنند که در آن مردان رمانتیک و صبورند.
فرادید | مین جو لی، پژوهشگر، فکر می‌کرد اقامت تعداد زیادی زن غربی در مهمان‌خانه‌های سئول معمایی در خود دارد. او مشاهده کرده بود که برخلافِ همتایانِ آسیایی‌شان که در مدتِ اقامت در سئول تا می‌توانند از اماکن تاریخی و مغازه‌ها بازدید می‌کنند، زنان غربی ـ که اغلب در سالهای اولیه دهه بیست هستند ـ به مسیر‌های گردشگریِ معمول علاقه‌ای ندارند.
به گزارش فرادید؛ درعوض، آنها از صبح تا شب در مهمان‌خانه می‌مانند، می‌خوابند و سریال‌های تلویزیونی کرهای نگاه می‌کنند و فقط شب‌ها از مهمان‌خانه خارج می‌شوند.
این وضعیت مورد توجه لی، که به عنوان پروژه فوق‌دکترا روی سیاست‌های جنسیتی و نژادی تحقیق می‌کند، قرار گرفت. او در شهر گردش می‌کرد تا اثر رشد فزاینده فرهنگ کرهای بر گردشگری را مطالعه کند.
او بعد از بازدید از مهمان‌خانه‌ها و مصاحبه با ۱۲۳ زن که اغلب اهل آمریکای شمالی و اروپا بودند، به این نتیجه رسید که بسیاری از آنها تحتِ اثری چیزی با عنوانِ «اثر نتفلیکس» به این کشور سفر کرده‌اند.
او متوجه شد که سریال‌های تلویزیونی کرهای پربیننده مثل «فرود اضطراری عشق» و «گابلین»، چیزی بیشتر از مردانی با چهره‌های زیبا و بدن‌های تراشیده به مخاطبان می‌فروختند. آنها تصویری اجمالی از جهانی را به مخاطب عرضه می‌کنند که در آن مردان رمانتیک و صبورند؛ که درست در نقطه‌مقابلِ آنچه این زن‌ها در کشور‌های خود و در فرهنگِ قرار‌های عاشقانۀ مبتنی بر روابطِ جنسی غربی شاهدش هستند، قرار می‌گیرد.
جذابیتِ مردانِ کرهای
زنانی که لی با آنها مصاحبه کرده است شیفته مردانِ کرهای تلویزیونی شده بودند که راحت احساسات خودشان را بیان می‌کردند و مشتاقانه «سویه زنانه‌شان» را می‌پذیرفتند. آنها مردانِ کرهای را مردانی بافرهنگ و عاشق توصیف می‌کردند و از مردانِ کشور خودشان که اغلب ظاهرشان را نادیده می‌گرفتند و ذهن‌های تک‌بعدی داشتند، شاکی بودند.
گریس تورنتان، ۲۵ ساله از انگلستان، در سال ۲۰۲۱ و بعد از تماشای سریال «سقوط اضطراری عشق» در نتفلیکس به کره سفر کرده بود. او شیفته مردانِ این سریال شده بود که در خیابان به زنان متلک نمی‌گفتند و آنها را مسخره نمی‌کردند؛ پدیده‌ای که در کشور خودش رخ می‌دهد.
در چشمانِ او، مردانِ کرهای «جنتلمن، مؤدب، جذاب، رمانتیک، مثلِ قصه پریان، جوانمرد و قابل‌احترام هستند.»
«اما مردانِ انگلیسی نیمه‌مستانی هستند که در یک‌دست‌شان یک بطری آبجوست و در دست دیگرشان یک ماهی مرده ـ تصویری غالب که مردانِ انگلیسی در اَپ‌های دوست‌یابی به عنوان تصویرِ پروفایل‌شان می‌گذارند.»
این جذابیت فقط در موردِ مردان نیست. تورنتون می‌گوید: «در انگلستان من آدمی معمولی و شبیه همه آدم‌های دیگر هستم. در کره من متفاوتم، جذاب و خارجی هستم. مردم به من توجه می‌کنند. احساس خاص بودن می‌کنم.»
زوج‌های بین‌المللی و عشاقِ حرفه‌ای
محبوبیت برنامه‌های تلویزیونی کرهای با مخاطبانِ جهانی با افزایشِ ورودِ گردشگرانِ زن به کره جنوبی مصادف شده است. در سال ۲۰۰۵ حدود ۲.۳ میلیون زن ـ در مقایسه با ۲.۹ میلیون مرد ـ از این کشور بازدید کردند. تا سال ۲۰۱۹ ـ یک‌سال قبل از آنکه شیوع ویروسِ کرونا اثراتِ مخرب بر گردشگری بگذارد ـ تقریباً ۱۰ میلیون زن ـ در مقایسه با ۶.۷ میلیون مرد ـ از این کشور بازدید کردند.
در همین محدوده زمانی ناگهان تعداد زیادی عکس در فضای مجازی منتشر شد که مردانِ کرهای و زنان خارجی را در کنار هم نشان می‌داد.
در یوتیوب، هشتگِ «زوج‌های بین‌المللی»، یکی از معروف‌ترین هشتگ‌هاست که در ۲۵۰۰ کانال و ۳۴۰۰۰ ویدیو از آن استفاده شده و پربیننده‌ترین آنها مردانِ کرهای را با شرکای عشقی اروپایی و آمریکایی‌شان نشان می‌دهد. این ویدیو‌ها موضوعاتِ مختلفی دارند، بعضی زوج‌ها را در حالِ شوخی کردن، بعضی آنها را در حالِ بازی در زمینه تفاوت‌های فرهنگی و برخی نیز زندگیِ روزمره این زوج‌ها را نمایش می‌دهند.
یکی از طرفدارانِ این ژانر هیو ژین-وو، یوتوبرِ کره‌ایِ مقیمِ سئول است که زمانی گرداننده یکی از کانال‌های این‌چنینی بود و در ویدیو‌ها نقشِ یارِ جانی را برای مخاطبان ایفا می‌کرد. او در ویدیو‌ها تظاهر می‌کرد که دارد با یکی از عاشقانش چتِ تصویری می‌کند و از مخاطبان می‌پرسید که روزشان چطور سپری شده یا برای صرف شام به یک رستورانِ جدید ایتالیایی که در شهر باز شده بود، دعوت‌شان می‌کرد. او با لحنی خسته و خواب‌آلود با لهجه کرهای صحبت می‌کرد.
هیو می‌گوید این کانال ۱۴۰۰۰ دنبال‌کننده داشت که بیشترشان زنان خارجی در دهه بیست بودند و به فرهنگ کرهای علاقه داشتند. اما او بعد از آنکه عشقِ زندگی‌اش ـ یک دختر از انگلستان ـ را پیدا کرد، این کانال را برای همیشه تعطیل کرد.
این زوج به جای آن کانال، یک کانال با عنوان «زوج بین‌المللی، ژین و هاتی» را تأسیس کرده‌اند. آنها در ویدیوهای‌شان بر اساسِ تفاوت‌های فرهنگی و سوءتفاهم‌های ناشی از این تفاوت‌ها، با هم شوخی می‌کنند. این کانال از زمان تأسیس در فوریه ۲۰۲۰ بیشتر از ۷۰۰۰۰ عضو در ماه جذب کرده است و اکنون بیش‌از ۱.۷ میلیون عضو دارد.
پول‌ساز
هیو جی‌وان، مشاور با تخصص در حوزه مدیریت یوتیوب، یکی از سازندگانِ اصلیِ محتوا‌های «زوج بین‌المللی» است. او می‌گوید سازندگان این کانال که بیشتر از یک‌میلیون عضو دارد بین ۲۳۰۰۰ تا ۳۸۰۰۰ دلار از هر ویدیوی دارای حامیِ مالی درآمد کسب می‌کند.
اما ارزشِ این ژانر فراتر از ارزشِ دلاری آن است. این ویدیو‌ها به زوج‌های بین‌المللی کمک می‌کنند تا خودشان را با تفاوت‌های فرهنگی تطبیق دهند.
نیکولا، همسرِ استرالیاییِ جی‌وان می‌گوید، تصویر مردانِ کرهای از ۱۰ سال پیش که او با همسرش در سیدنی آشنا شد، تغییر کرده است. او می‌گوید آن‌وقت‌ها دیگران می‌گفتند که هسرش به عنوانِ «یک آسیایی» چهره قشنگی دارد. او می‌گوید وقتی بعد از نامزدی در گوگل «همسرِ کرهای» را جستجو کرده، نتایج داستان‌های وحشتناکی درباره همسرانِ مهاجر از جنوب‌شرق آسیا بوده که توسطِ شوهرانِ کرهای مورد آزارو‌اذیت قرار گرفته بودند.
امروز این جستجو تصاویری از سلبریتی‌های کرهای و توصیه‌هایی درباره چگونه یافتنِ شوهر کرهای می‌آورد. او می‌گوید بهترین کانال‌هایی که ژانرشان «زوجِ بین‌المللی» است، تفاهمِ فرهنگی را توسعه می‌دهند، اما هشدار می‌دهد که برخی از این کانال‌ها فقط ظاهر و فانتزی می‌فروشند.
او می‌گوید واقعیت این است که زنانی که می‌خواهند با مردان کرهای ازدواج کنند باید بدانند که تفاوت‌های فرهنگی زیادی مثل زندگی در جامعه‌ای با ساعاتِ کار بسیار طولانی و تسلطِ هنجار‌های مردسالارانه وجود دارد. او می‌گوید: «ابتدا برای پیکنیک کنار رودخانه هان می‌روید که خیلی شگفت‌آور است و حسِ سریال‌های کرهای را می‌دهد، اما فکر می‌کنید واقعیتِ تشکیل خانواده در کره‌جنوبی این‌شکلی است؟»
لذت موقت
متأسفانه برخی زنان به محضِ ورود به کره‌شمالی متوجه می‌شوند مردانی که در واقعیت می‌بینند به بی‌نقصیِ مردانی که در سریال‌ها و روی صفحه نمایش دیدند، نیست.
مینا، دختر ۲۰سالهای از مراکش، می‌گوید فرهنگِ پاپ کره‌جنوبی و نمایش‌های تلویزیونی کره‌جنوبی روی تصمیم او برای سفر به شهرِ بوسان در سال ۲۰۲۱ اثر گذاشته بود.
او می‌گوید: «مردانی که در تلویزیون دیده بود قابلِ احترام، خوش‌قیافه و ثروتمند بودند که مراقبتان بودند.»، اما طی شب‌هایی که در خیابان‌های کره قدم زد به او پیشنهاد‌هایی برای رابطه جنسی شد. او حس کرد که برخی مردان کرهای باور دارند زنان خارجی در مقابل روابط آزاد جنسی گشوده‌تر هستند.
او می‌گوید: «ما لذت‌های موقتی هستیم. مردان مثلِ هم هستند، انسان‌ها در همه جای دنیا یک‌شکل هستند.» او از همان زمان علاقه خود را نسبت به سریال‌های کرهای از دست داده و دیگر نمی‌خواهد با مردانِ کرهای قرار بگذارد. کوآندرا مور، معلم ۲۷ ساله انگلیسی از شهر واشنگتن، نیز در سال ۲۰۱۷ به سئول آمده بود و از طریق اَپ‌های همسریابی اقدام به پیدا کردنِ یک مرد کرهای کرده بود. اما او هم خیلی زود ناامید شد.
او متوجه شد که بسیاری از مردان فقط به رابطه جنسی با او علاقه دارند. بر اساس تجربه‌های او، مردانِ کرهای با زنانِ خارجی متفاوت رفتار می‌کردند، زیرا می‌دانند زنان کرهای خیلی چیز‌ها را تحمل نمی‌کنند. با‌اینحال، جذابیت به حدی است که حتی افرادی که تجربه‌های بد داشته‌اند نیز همیشه منصرف نمی‌شوند. بعضی زنانی که ناامیدانه به خانه برگشته‌اند، به لی گفته‌اند حس می‌کنند ایراد از خودشان بوده که نتوانسته‌اند مرد ایدئال‌شان را پیدا کنند و باز هم برمی‌گردند و این‌بار سخت‌تر تلاش می‌کنند.
او می‌گوید: «آنها به وضوح می‌بینند که همه مردان کرهای عالی نیستند، اما در مقابلِ بازار قرار ملاقات‌های ناامیدکننده در کشور‌های خودشان به یک جایگزین نیاز دارند.»
او می‌گوید: «آنها نمی‌توانند چنین چیزی را رها کنند، زیرا امیدوارند روابط عاشقانه ایدئال بالاخره در جایی در دنیا وجود داشته باشد.»
منبع: CNN
ترجمه: عاطفه رضوان‌نیا- سایت فرادید
