ناصرالدین شاه چطور خرگوش و پلنگ شکارمی‌کرد؟
شاهان قاجار به ویژه مظفرالدین‌شاه و ناصرالدین‌شاه شیفته شکار بودند. می‌گویند ناصرالدین‌شاه هر وقت که خلقش تنگ می‌شد، خدم و حشم دربار می‌دانستند که باید بساط شکار را برای سلطان صاحبقران فراهم کنند.
اراضی نزدیک به بوستان سرخه حصار که آخر هفته‌ها پاتوق گردشگران و طبیعت‌دوستان است، روزگاری شکارگاه شاهان قاجار بود. مظفرالدین‌شاه و ناصرالدین‌شاه با خدم و حشم خود در آبادی دوشان‌تپه چادر می‌زدند تا خرگوش و گاهی پلنگی خوش خط و خال نصیب‌شان شود.
شاهان قاجار به ویژه مظفرالدین‌شاه و ناصرالدین‌شاه شیفته شکار بودند. می‌گویند ناصرالدین‌شاه هر وقت که خلقش تنگ می‌شد، خدم و حشم دربار می‌دانستند که باید بساط شکار را برای سلطان صاحبقران فراهم کنند.
شاه قاجار تفنگ بر دوش با کاروانی طویل از خدم و حشم راهی شکارگاه‌های خود می‌شد. یکی از شکارگاه‌های محبوب او روستای «دوشان تپه» در شرق دارالخلافه بود که ناصرالدین‌شاه به هوای شکار خرگوش و گاهی هم پلنگ‌های خوش خط و خال آن راهی آن محدوده می‌شد. «دوشان» در زبان ترکی به معنای خرگوش است و، چون تپه‌های این اراضی پر از خرگوش بود به آن دوشان‌تپه می‌گفتند. شاه قاجار به جز فراهم کردن بساط شکار به دعوت و پذیرایی از مهمان‌های خارجی هم در اراضی دوشان‌تپه علاقه داشت.
وقتی قرار بود ناصرالدین‌شاه راهی دوشان تپه شود، اول صبح خدم و حشم شاه و شکارچیان زبده و چیره‌دست او از دارالخلافه مسیر دوشان‌تپه را پیش می‌گرفتند. اردوگاه شاه با ده‌ها چادر در دوشان تپه برپا می‌شد و پس از شکار هم بساط خوشگذرانی درباریان در کاخ فرخ‌آباد دوشان تپه برپا بود. شاه و ملازمانش تا چند روز در این محدوده چادر برپا می‌کردند تا علاوه بر آب و هوای خوش دوشان‌تپه، شکار خرگوش‌های وحشی، آهو و حتی شکار پلنگ، مقدمات انبساط خاطر سلطان صاحبقران را فراهم کند.
منبع: همشهری آنلاین
