تیم آلمان، ترسناک‌تر از همیشه!
تیم ملی فوتبال آلمان با ارائه یک نمایش کوبنده و یک فوتبال شناور، به لطف نبوغ توماس مولر و گل های با ارزش بازیکن بایرن مونیخ در خاک نروژ به یک برد قاطعانه دست یافت.
کد خبر :
۲۵۴۲۸
بازدید :
۱۲۶۴
تیم ملی فوتبال آلمان در نخستین مسابقه از رقابت های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۸ به مصاف نروژ رفت و با نتیجه ۳-۰ مقابل این تیم پیروز شد تا رکورد شکست ناپذیری ۱۵ ساله ژرمن ها در مسابقات مقدماتی جام جهانی هم چنان پا بر جا بماند.
به گزارش وبسایت نود، تیم ملی فوتبال آلمان با ارائه یک نمایش کوبنده و یک فوتبال شناور، به لطف نبوغ توماس مولر و گل های با ارزش بازیکن بایرن مونیخ در خاک نروژ به یک برد قاطعانه دست یافت.
هوادارهای آلمان باید خوشحال باشند، نه فقط برای برد ۳-۰ مقابل نروژ، نه فقط به خاطر استمرار این رکورد شکست ناپذیری ۱۵ ساله بلکه به دلیل نمایش با طراوت و چشم نواز مانشافت.
نیک بیدوِل نویسنده مجله world soccer تحلیل خود را درباره بازی اخیر آلمان ارائه داده است.
یک، دو، سه! به همین راحتی
فلش بک می زنیم به شب اول سپتامبر ۲۰۰۱؛ آن شب دوباره تیم های ملی تشکیل شده بودند تا مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ را آغاز کنند. غرور آلمانی ها در یورو ۲۰۰۰ جریحه دار شده بود و از بد روزگار، برای اعاده حیثیت باید به مصاف رقیب یا بهتر است بگوییم دشمن همیشگی یعنی انگلیس می رفتند.
آن مسابقه در مونیخ برگزار می شد و بهترین فرصت برای برخاستن ژرمن ها از میان آواری که بر سر فوتبالشان خراب شده بود. آنها می خواستند دوباره به انگلیسی ها پز بدهند که هنوز همان آلمانی هستند که پس از دویدن ۲۲ نفر طی ۹۰ دقیقه، در پایان همیشه پیروزی از آنِ آنهاست اما اتفاقی افتاد که جمله مشهور گری لینکر در آن شب تابستانی نقض شد و شاید بیش از همه، خود لینکر را خوشحال کرد.
آن شب را شب سیاه فوتبال آلمان نامیدند. هنوز هم باورش سخت است که آلمان در مونیخ با نتیجه ۵-۱ به انگلیس باخت! گاهی اوقات شکست در زندگی مفیدتر از پیروزی است به شرطی که از آن درس عبرت بگیریم که آلمان گرفت.
ژرمن ها همچون ققنوسی از خاکستر برخاستند و حالا پس از گذشت ۱۵ سال، خود را بر قله رفیع فوتبال می بینند. آنها اکنون قهرمان جهان هستند و از آن شب به بعد هرگز در مرحله مقدماتی جام جهانی شکست نخورده اند!
اعتباری که اکنون به تیم ملی آلمان داده می شود فقط به دلیل ۲۴ بازی بدون باخت در مرحله مقدماتی جام جهانی نیست بلکه به این دلیل است که آنها تاریخ فوتبال را تغییر دادند و نام خود را طی این ۱۵ سال، در صفحه به صفحه کتاب فوتبال نوشتند.
شاگردهای یواخیم لوو پس از قهرمانی مقتدرانه در جام جهانی ۲۰۱۴ و ارائه بازی کوبنده و برتر نسبت به همه رقبا، افت محسوسی را پس از فتح جام جهانی داشتند. آلمان طی دو سال اخیر که درگیر مرحله مقدماتی و سپس تورنمنت یورو ۲۰۱۶ بود، هرگز آن طراوت گذشته را ارائه نداد و در نهایت، عدم قهرمانی این تیم در یورو ۲۰۱۶ چندان هم تعجب برانگیز نبود.
حالا دیگر نوبت شروعی دیگر است. مانشافت مدافع عنوان قهرمانی جام جهانی دوباره به میدان می رود تا جواز حضور در دوره بعد یعنی جام جهانی ۲۰۱۸ را به دست بیاورد. بدین منظور، اولین قدم آنها سفر به اسلو و دیدار با نروژ بود.
مانشافت با نتیجه ۳-۰ پیروز شد که اگر نمی شد، موجب تعجب همگان بود اما آن چیزی که همه را شگفت زده کرد، نحوه بازی و نمایش این تیم است. بعد از مدت ها، نمایش فنی آلمان، چنگ بر دل ها زد.
با این که نروژ ۶ بازیکن بوندس لیگایی را در اختیار داشت اما در یک کلام باید به آنها تبریک گفت که فقط ۳ گل از آلمان دریافت کردند! هر ۳ گل بازی را بازیکن های بایرنی به ثمر رساندند، دو گل از توماس مولر و یک گل از یاشوا کیمیش که اولین گل ملی خود را به ثمر رساند.
توماس مولر که در یورو ۲۰۱۶ گل نزده بود و نمایش چندان مقبولی نیز نداشت، دوباره گل سرسبد آلمان شد. البته یواخیم لوو اعتقاد دارد که مولر در یورو نیز بسیار پرتلاش بود و فقط در امر گلزنی توفیق نیافت.
یوگی لوو با بسیاری از هوادارهای آلمانی هم عقیده است که ای کاش مولر در این بازی گل نمی زد اما پای او در یورو به گلزنی باز می شد!
سپیده دم نویر فرا رسید
در تاریخ فوتبال آلمان (غربی) تنها ۹ دروازه بان وجود داشته اند که بازوبند کاپیتانی را بر دست بسته اند. پس از خداحافظی باستین شواین اشتایگر از تیم ملی، سرمربی مانشافت ترجیح داد تا بازوبند کاپیتانی را به مانوئل نویر تحویل بدهد.
هیچ کس نمی تواند تردید داشته باشد که نویر کاپیتان شایسته ای است و حالا او در ۳۰ سالگی برای اولین بار پس از سال ۲۰۰۴، کاپیتان و دروازه بان تیم ملی آلمان خواهد بود و میراث دار بازوبند کاپیتانی اولیور کان. به هر حال بازوبند به جروم بواتنگ هم نرسید که شاید این تصمیم، نیاز به موشکافی ویژه ای داشته باشد.
آتش بسی برای جنگ بین اسپانسرهای فدراسیون و باشگاه ها
گاهی اوقات جنگ و جدل های اهالی فوتبال در خارج از زمین فوتبال به کشور ما محدود نمی شود و حتی ممکن است در آلمان نیز چنین اتفاقاتی رخ بدهد.
برخی از بازیکن های ملی پوش در آگهی های تبلیغاتی ویژه فدراسیون فوتبال آلمان شرکت کرده و برای برندهای تجاری خاصی تبلیغ می کنند که دقیقاً رقیب تجاری حامیان مالی باشگاه های متبوعشان هستند.
به عنوان مثال، توماس مولر در تیم ملی برای کمپانی خودروسازی مرسدس بنز تبلیغ می کند اما رقیب اصلی این کمپانی یعنی آئودی حامی مالی بایرن مونیخ است.
بدین ترتیب درگیری های زیادی بین فدراسیون و باشگاه های بوندس لیگا به ویژه بایرن مونیخ و دورتموند به وجود آمد که اولیور بیرهوف مدیر تیم های ملی آلمان در رأس این جنگ و جدل ها قرار داشت.
درگیری های تیم ملی و باشگاه ها اتفاق خوبی در فوتبال آلمان نیست و شاید این برد خوب باعث تلطیف فضا بشود.
به گزارش وبسایت نود، تیم ملی فوتبال آلمان با ارائه یک نمایش کوبنده و یک فوتبال شناور، به لطف نبوغ توماس مولر و گل های با ارزش بازیکن بایرن مونیخ در خاک نروژ به یک برد قاطعانه دست یافت.
هوادارهای آلمان باید خوشحال باشند، نه فقط برای برد ۳-۰ مقابل نروژ، نه فقط به خاطر استمرار این رکورد شکست ناپذیری ۱۵ ساله بلکه به دلیل نمایش با طراوت و چشم نواز مانشافت.
نیک بیدوِل نویسنده مجله world soccer تحلیل خود را درباره بازی اخیر آلمان ارائه داده است.
یک، دو، سه! به همین راحتی
فلش بک می زنیم به شب اول سپتامبر ۲۰۰۱؛ آن شب دوباره تیم های ملی تشکیل شده بودند تا مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ را آغاز کنند. غرور آلمانی ها در یورو ۲۰۰۰ جریحه دار شده بود و از بد روزگار، برای اعاده حیثیت باید به مصاف رقیب یا بهتر است بگوییم دشمن همیشگی یعنی انگلیس می رفتند.
آن مسابقه در مونیخ برگزار می شد و بهترین فرصت برای برخاستن ژرمن ها از میان آواری که بر سر فوتبالشان خراب شده بود. آنها می خواستند دوباره به انگلیسی ها پز بدهند که هنوز همان آلمانی هستند که پس از دویدن ۲۲ نفر طی ۹۰ دقیقه، در پایان همیشه پیروزی از آنِ آنهاست اما اتفاقی افتاد که جمله مشهور گری لینکر در آن شب تابستانی نقض شد و شاید بیش از همه، خود لینکر را خوشحال کرد.
آن شب را شب سیاه فوتبال آلمان نامیدند. هنوز هم باورش سخت است که آلمان در مونیخ با نتیجه ۵-۱ به انگلیس باخت! گاهی اوقات شکست در زندگی مفیدتر از پیروزی است به شرطی که از آن درس عبرت بگیریم که آلمان گرفت.
ژرمن ها همچون ققنوسی از خاکستر برخاستند و حالا پس از گذشت ۱۵ سال، خود را بر قله رفیع فوتبال می بینند. آنها اکنون قهرمان جهان هستند و از آن شب به بعد هرگز در مرحله مقدماتی جام جهانی شکست نخورده اند!
اعتباری که اکنون به تیم ملی آلمان داده می شود فقط به دلیل ۲۴ بازی بدون باخت در مرحله مقدماتی جام جهانی نیست بلکه به این دلیل است که آنها تاریخ فوتبال را تغییر دادند و نام خود را طی این ۱۵ سال، در صفحه به صفحه کتاب فوتبال نوشتند.
شاگردهای یواخیم لوو پس از قهرمانی مقتدرانه در جام جهانی ۲۰۱۴ و ارائه بازی کوبنده و برتر نسبت به همه رقبا، افت محسوسی را پس از فتح جام جهانی داشتند. آلمان طی دو سال اخیر که درگیر مرحله مقدماتی و سپس تورنمنت یورو ۲۰۱۶ بود، هرگز آن طراوت گذشته را ارائه نداد و در نهایت، عدم قهرمانی این تیم در یورو ۲۰۱۶ چندان هم تعجب برانگیز نبود.
حالا دیگر نوبت شروعی دیگر است. مانشافت مدافع عنوان قهرمانی جام جهانی دوباره به میدان می رود تا جواز حضور در دوره بعد یعنی جام جهانی ۲۰۱۸ را به دست بیاورد. بدین منظور، اولین قدم آنها سفر به اسلو و دیدار با نروژ بود.
مانشافت با نتیجه ۳-۰ پیروز شد که اگر نمی شد، موجب تعجب همگان بود اما آن چیزی که همه را شگفت زده کرد، نحوه بازی و نمایش این تیم است. بعد از مدت ها، نمایش فنی آلمان، چنگ بر دل ها زد.
با این که نروژ ۶ بازیکن بوندس لیگایی را در اختیار داشت اما در یک کلام باید به آنها تبریک گفت که فقط ۳ گل از آلمان دریافت کردند! هر ۳ گل بازی را بازیکن های بایرنی به ثمر رساندند، دو گل از توماس مولر و یک گل از یاشوا کیمیش که اولین گل ملی خود را به ثمر رساند.
توماس مولر که در یورو ۲۰۱۶ گل نزده بود و نمایش چندان مقبولی نیز نداشت، دوباره گل سرسبد آلمان شد. البته یواخیم لوو اعتقاد دارد که مولر در یورو نیز بسیار پرتلاش بود و فقط در امر گلزنی توفیق نیافت.
یوگی لوو با بسیاری از هوادارهای آلمانی هم عقیده است که ای کاش مولر در این بازی گل نمی زد اما پای او در یورو به گلزنی باز می شد!
سپیده دم نویر فرا رسید
در تاریخ فوتبال آلمان (غربی) تنها ۹ دروازه بان وجود داشته اند که بازوبند کاپیتانی را بر دست بسته اند. پس از خداحافظی باستین شواین اشتایگر از تیم ملی، سرمربی مانشافت ترجیح داد تا بازوبند کاپیتانی را به مانوئل نویر تحویل بدهد.
هیچ کس نمی تواند تردید داشته باشد که نویر کاپیتان شایسته ای است و حالا او در ۳۰ سالگی برای اولین بار پس از سال ۲۰۰۴، کاپیتان و دروازه بان تیم ملی آلمان خواهد بود و میراث دار بازوبند کاپیتانی اولیور کان. به هر حال بازوبند به جروم بواتنگ هم نرسید که شاید این تصمیم، نیاز به موشکافی ویژه ای داشته باشد.
آتش بسی برای جنگ بین اسپانسرهای فدراسیون و باشگاه ها
گاهی اوقات جنگ و جدل های اهالی فوتبال در خارج از زمین فوتبال به کشور ما محدود نمی شود و حتی ممکن است در آلمان نیز چنین اتفاقاتی رخ بدهد.
برخی از بازیکن های ملی پوش در آگهی های تبلیغاتی ویژه فدراسیون فوتبال آلمان شرکت کرده و برای برندهای تجاری خاصی تبلیغ می کنند که دقیقاً رقیب تجاری حامیان مالی باشگاه های متبوعشان هستند.
به عنوان مثال، توماس مولر در تیم ملی برای کمپانی خودروسازی مرسدس بنز تبلیغ می کند اما رقیب اصلی این کمپانی یعنی آئودی حامی مالی بایرن مونیخ است.
بدین ترتیب درگیری های زیادی بین فدراسیون و باشگاه های بوندس لیگا به ویژه بایرن مونیخ و دورتموند به وجود آمد که اولیور بیرهوف مدیر تیم های ملی آلمان در رأس این جنگ و جدل ها قرار داشت.
درگیری های تیم ملی و باشگاه ها اتفاق خوبی در فوتبال آلمان نیست و شاید این برد خوب باعث تلطیف فضا بشود.
۰
