ناسا در جستجوی موجودات فضایی

فرادید | ناسا تیمی متشکل از دانشمندان را با هدف پیدا کردن نشانه‌های زندگی بیگانگان در سیارات دیگر تشکیل داده است.

یک مرکز جدید با عنوان «علم کشف حیات» یا به اختصار CLDS موظف شده به این سوال که «آیا ما تنها هستیم؟» پاسخ دهد. ناسا ادعا می‌کند که علم ممکن است به زودی یک پاسخ قاطع برای این پرسش پیدا کند.

کارشناسان ناسا به منظور ردگیری هر نشانه‌ای از موجودات فضایی با افرادی خارج از آژانس فضایی مشارکت خواهند کرد.

تونی هوئهلر، محقق اصلی مرکز CLDS و یکی از محققان مرکز تحقیقات ایمز در کالیفرنیا، در این باره گفته است: «ما اکنون کارشناسان مهندسی و دانشمندانی داریم که می‌توانند به این سوال ژرف با وضوح شواهد علمی پاسخ دهند-و ما یک جامعه‌ی بزرگ از دانشمندانی داریم که حاضرند به این چالش بزرگ وارد شوند.»

این دانشمند همچنین توضیح داد که برای کشف حیات در سیاره‌های دیگر باید رویکرد‌های متفاوتی اتخاذ کرد و نمی‌توان یک روش و ابزار را برای همه‌ی سیاره‌های دیگر به کار برد.

«جستجو برای یافتن حیات در ماورای سیاره زمین در صورتی موفقیت آمیز است که بتوانیم ابزار‌ها و استراتژی‌های لازم را که برای کشف حیات در شرایط منحصر به فرد جهان‌های دیگر لازم است توسعه دهیم. شرایط هر سیاره‌ای با زمین و با سیارات دیگر متفاوت است.»

بهترین دانشمندان ناسا با دانشمندانی از دانشگاه جورج تاون و دانشگاه تکنولوژی جورجیا در این زمینه همکاری خواهند کرد.

سارا استورات جانسون، از دانشگاه جورج تاون، هدف از این پژوهش را کشف حیات «آن گونه که نمی‌شناسیمش» عنوان کرده است.

آن‌ها به دنبال یافتن نشانه‌های حیات--که می‌تواند کاملا متفاوت از اشکال زیستی زمین باشد--در اقیانوس بیکران اقمار خارج از منظومه‌ی شمسی و سیاره‌ی مریخ هستند.

بیشتر بخوانید: آیا بیگانگان فضایی به جستجوی زمین آمده‌اند؟

تا کنون چه شواهدی از وجود حیات بیگانگان کشف شده است؟

کشف پالسار‌ها یا تپ اختر‌ها

اخترشناس بریتانیایی، دیم جوسلین بل بارنل، اولین کسی بود که در سال ۱۹۶۷ یک پالسار رادیویی را شناسایی کرد. از آن زمان پالسار‌های دیگری که اشعه‌ی ایکس یا گاما متصاعد می‌کنند مکان یابی شده اند.

پالسارها، ستاره‌های نوترونی چرخانی هستند که با سرعت بسیار زیادی دوران می‌کنند و پالس‌های مداومی از انرژی تابشی به همراه خطوط میدان مغناطیسی قوی را از خود منتشر می‌کنند. ستاره‌های نوترونی در حقیقت بقایای هسته‌ی ستاره‌ی منفجر شده‌ای هستند که حجم کوچک و چگالی بسیار بالایی دارند.

سیگانال رادیویی «واو»!

در سال ۱۹۷۷، یک اخترشناس، به نام دکتر جری اهمان، که به دنبال کشف بیگانگان در آسمان شب اوهایو بود، یک سیگنال رادیویی قوی دریافت کرد. این سیگنال به قدری قوی بود که او هیجان زده شد و در کنار سایر داده‌هایی که روی کاغذ یادداشت کرده بود نوشت: «واو»!

او این انفجار ۷۲ ثانیه‌ای را از طریق تلسکوپ رادیویی خود مکان یابی کرد. این انفجار از صورت فلکی قوس ناشی شده بود، اما به هیچ شی سماوی شناخته شده‌ای شبیه نبود.

نظریه پردازان توطئه، بعد‌ها ادعا کردند که سیگنال «واو» که ۳۰ برابر قوی‌تر از سیگنال رادیویی پس زمینه بود، یک پیام از سوی بیگانگان باهوش بوده است.

میکروب‌های فسیل شده مریخی

در سال ۱۹۹۶ ناسا و کاخ سفید یک بیانیه‌ی انفجاری صادر کردند مبنی بر اینکه سنگی یافت شده که بروی آن آثار میکروب‌های مریخی وجود دارد. این شهاب سنگ، که با عنوان آلن هیل ۸۴۰۰۱، شناخته می‌شود، ۱۳ هزار سال قبل به یخ‌های قطب جنوب برخورد کرده بود و در سال ۱۹۸۴ کشف شد. البته شادی این کشف زیاد طول نکشید.

دانشمندان دیگر، علت شکل گیری این اشکال را گرمای ناشی از برخود سنگ به جو زمین اعلام کردند و عده‌ای دیگر نیز گفتند که احتمال آلوده شدن این شهاب سنگ وجود دارد.

انفجار‌های ناحیه ی گودیلاکس در سال ۲۰۱۵

در ماه فوریه سال ۲۰۱۵، اخترشناسان اعلام کردند که یک منظومه‌ی ستاره‌ای با چند سیاره شناسایی کرده اند که قابلیت این که ۳۹ سال نوری پیش در آن ها حیات جریان داشته باشد، را دارند. هفت سیاره‌ی شبیه به زمین که در اطراف ستاره‌ی Trappist-۱ می‌چرخیدند کشف شدند و همه‌ی آن‌ها می‌توانستند در سطح خود آب داشته باشند که یکی از عناصر حیات است.

سه تا از سیاره‌ها شرایط خوبی داشتند تا جاییکه دانشمندان می‌گویند هنوز هم زندگی بروی آن‌ها در حال تکامل است. محققان گفته اند که تا یک دهه‌ی آینده خواهند فهمید که آیا بروی این سیارات زندگی وجود دارد یا نه! و این «تازه شروع کار است.»

منبع: دیلی میل
ترجمه: فرادید