فرار از کرونا به روش چینی

فرار از کرونا به روش چینی

مدیران چینی از مالکین فروشگاه‌ها هم تعهد گرفتند و مقررات جدیدی را برایشان وضع کردند مثل این قانون که از یک مالک تعهد گرفته می‌شود که اگر از مسافرت برگردد تا ۱۴ روز قرنطینه می‌شود و باید از ماسک و تهویه مناسب استفاده کند.

کد خبر : ۷۷۷۸۹
بازدید : ۷۵۴۹
فرار از کرونا به روش چینی
تهمینه انصاری | و امروز دو هفته از اعلام رسمی شیوع کرونا در ایران می‌گذرد، شاید بدترین زمانی که می‌شد بحرانی همه‌گیر در ایران بوجود بیاید، همین ماه آخر سال بود؛ دولت مجبور است برای کنترل کرونا ویروس بسیاری از فعالیت‌های عمومی را تعطیل کند و حتی خبر از تعطیل شدن سفر‌های نوروزی هم شده است.
همین دیروز خبر رسید تراز تجاری ایران در همین دو هفته ۱۸‌درصد کاهش داشته است، مدارس تعطیل هستند، ادارات دولتی دورکاری کارمندان را سهل می‌گیرند، ساعت کاری بانک‌ها کاهش یافته است، پیش‌فروش بلیت‌های قطار و اتوبوس بلاتکلیف مانده و البته خرده‌فروشی‌های تهران و شهر‌های مختلف، خلوت‌ترین روز‌های خود را می‌گذرانند و نکته اینجاست که همه این اتفاقات در شب عید افتاده است؛ بره‌کشان همه مردم ایران، چه کارمند، چه فروشنده و حتی دستفروش.
حتی رانندگان هم کاسبی بی‌رونقی دارند و در روز‌هایی که باید کشنده‌ترین ترافیک سال را داشته باشد، معابر تهران در روز‌های میانی اسفند، شمایل خیابان‌های روز‌های دوم و سوم عید را دارند؛ خلوت، سوت و کور و بدون ترافیک فشرده؛ و هنوز هم بسیاری به ماندن در خانه توصیه می‌کنند؛ مراودات را کم کنید، پیک کرونا هنوز نرسیده است
با این حال هرروز هم اعلام می‌شود بیش از ۵۰۰ نفر به موارد مثبت کرونا افزوده شده‌اند و روز به روز هم به تعداد قربانیان افزوده می‌شود. مردم این خبر‌ها را می‌خوانند و به جای سرک کشیدن در بوتیک‌ها و فروشگاه‌ها، به فکر الکل، مواد ضدعفونی‌کننده و ماسک و دستکش هستند؛ کالای نایاب این‌روزها.

تنها گزینه‌ای که تمام فکر و ذکر مردم و مسئولان را درگیر کرده، همین کروناویروس و رعایت بهداشت عمومی است. در این‌روزها، اما کار دیگری عیر از این نمی‌توان کرد؟ تجربه چینی‌ها، اما شاید بیشتر بکار بیاید

خبرها، فقط با یک مرجع
شیوع ویروس سارس در سال ۲۰۰۳ در چین، درس‌های بسیاری به چینی‌ها داد. درس‌هایی که کسی فکرش را نمی‌کرد ۱۷ سال بعد به درد چشم بادامی‌ها بخورد؛ مدیریت واحد و استفاده از تمامی ظرفیت‌ها، تلاش برای جلوگیری از سرایت گسترده بیماری به سایر نقاط چین، انعطاف در سیستم اداری برای کاهش تردد در شهرها.
در کنار همه این‌ها، چیزی که بیش از پیش این اقدامات را برجسته‌تر می‌کرد، اطلاع رسانی از جزییات آمار با تبلیغات گسترده برای نشان دادن توانمندی سیستم پزشکی و فداکاری پرسنل پزشکی بود که روحیه مردم در مبارزه با شیوع این بیماری را تقویت می‌کرد، درست شبیه به آنچه که بعد از شیوع کرونا در ایران هم شاهدش بودیم.

همانطور که شیوع ویروس در ایران، شوک بزرگی برای مردم ایران داشت و دور از انتظارشان بود، در چین که کشوری است با جمعیت گسترده و اقتصادی پیچیده که با کشور‌های دیگر هم گره‌های اقتصادی و اجتماعی و هم سیاسی در تمام سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی دارد، شوک این حادثه دوچندان بود و هنوز هم با وجود گذشت روز‌ها از شیوع و قربانیانی که این بیماری گرفت، ابعاد این فاجعه پزشکی به درستی روشن نیست.
همین شد که دولت چین تصمیم گرفت با توجه به همه‌گیر شدن این بیماری اقدامات کلیدی خودش را در مواجهه با مدیریت بحران کرونا با کشور‌های دیگر به اشتراک بگذارد که هم آگاهی مردم را بالا ببرد و هم فعالیت‌های مثمر ثمر خودش را به سازمان‌ها و نهاد‌های مرتبطش برساند تا تاثیر این ویروس را به حداقل ممکن برساند و قربانیان آن را کمتر کند.
اقدامی که در این بین بیش از همه چیزاثربخش و از چشم چینی‌ها دور نمانده بود، قدرت رسانه‌ای برای مدیریت این بحران به منظور افزایش روحیه عمومی در جامعه و حس نوع دوستی مردم چین بود.

چینی‌ها برای پاسخ به شیوع همه‌گیر بحران کرونا با درس‌هایی که از شیوع ویروس سارس در سال ۲۰۰۳ گرفته بودند، تصمیم گرفتند اخبار را از یک مرجع دولتی منتشر کنند و همزمان با آن از تمام ظرفیت‌های سخت افزاری و نرم افزاری تحت نظر یک مدیریت واحد استفاده کنند.
مدیریتی که این کشور را که ساختار سلسله مراتبی و نظام اقتدارگرایانه‌اش داشت را به حدی پیش برد که دو بیمارستان را به رغم همه ضعف‌های تاسیساتی‌اش در ووهان در بازه زمانی ۱۰-۱۵ روز را ساخت و از آن بهره برداری کرد که همین نشان می‌دهد این کار بدون مدیریت واحد بحران یک رویا بیشتر نبود. اما در همین میان این نکته را هم نمی‌توان در نظر نگرفت که چین در اطلاع رسانی برای شیوع ویروس کرونا کمی دیر دست جنبید و تا اواسط ماه ژانویه ۲۰۲۰ کسی از تولد این ویروس چینی خبر نداشت.
اما شواهد می‌گویند که نشانه‌های این ویروس ناشناخته از اواسط دسامبر ۲۰۱۹ خودش را آشکار کرده بود. چینی‌ها، اما سعی کردند تا حد امکان جلوی شیوع این ویروس را بگیرند؛ کنترل مبادی ورودی و خروجی شهر‌ها با استفاده از دماسنج و دوربین حرارتی و بعد از آن کنترل مبادی ورودی و خروجی شهرک‌های مسکونی و حتی کنترل تردد وسایل نقلیه در مرحله دوم نمونه‌ای از این اقدامات بود که این به دلیل ساختار شهرسازی چین کاملا ساده و امکان پذیر بود و همین مساله مدیران ساختمان‌ها و شهرک‌ها را وادار کرده بود که هر کسی که از سفر برمی‌گردد را به اطلاع مسئولین شهری برسانند.

اصلاح توزیع و قیمت ماسک برای خروج از بحران بی ماسکی!
چین در نخستین روز‌های شیوع کووید ۱۹ با شوک اولیه توزیع ماسک مواجه شد که مسئولین چینی برای گذر از این شوک تصمیم گرفتند تا نحوه توزیع ماسک اصلاح شود و مردم چین ماسک‌هایشان را فقط از طریق دریافت برگه ثبت نام از شهرک‌های مسکونی بگیرند و در ادامه این کار مسئولین هم با افزایش قیمت مواد غذایی مقابله کنند و متخلفان را هم به اشد مجازات برسانند. کرونا که آمد، ووهان را به تعطیلی کشاند.
همین شد که مقامات چینی تصمیم گرفتند تا ابداعی نو در شیوه آموزشی به راه بندازند و کلا‌س‌ها را آنلاین و سیستم اداری را هم به صورت دورکاری دربیاورند. همین تعطیلی باعث شد اقتصاد چین ضربه مهلکی متحمل شود، اما برخلاف این رکود اقتصادی مدیران چینی، تعطیلات عید بهاره چین را به ۱۰ روز رساندند.
همین مدیران چینی هم خودشان شخصا به ووهان که مرکز شیوع این بیماری بود، آمدند و دستورات لازم برای مقابله با این بیماری را خودشان ابلاغ کردند.

مدیران چینی ترتیبی اتخاذ کردند که از نیروی انسانی برای اعزام پزشک و متخصصین داوطلب و کادر پزشکی استفاده صحیحی صورت بگیرد. تدابیر دیگری که چین را برای گذر از این بحران کمی آرام‌تر کرد، ارائه تسهیلات مالی مثل کاهش مالیات و تاخیر در پرداخت اجاره‌ها و پرداخت کمک مالی برای کسب و کار‌های کوچک و متوسط و حتی بزرگ و حتی کسب و کار‌های دانشجو‌ها بود.
مدیران چینی از مالکین فروشگاه‌ها هم تعهد گرفتند و مقررات جدیدی را برایشان وضع کردند مثل این قانون که از یک مالک تعهد گرفته می‌شود که اگر از مسافرت برگردد تا ۱۴ روز قرنطینه می‌شود و باید از ماسک و تهویه مناسب استفاده کند.

این محدودیت‌ها تا جایی بود که به افراد غیرمسئول، سلبریتی‌ها و سازمان‌های مردم نهاد هم اجازه داده نمی‌شد تا به نقاط بحرانی وارد شوند و حتی هر فعالیت شخصی برای کمک به بیماران ممنوع شد و ملزم به اقدام تحت یک مدیریت واحد شد.

کسانی که ماسک نداشتند، حق استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی مثل مترو و اتوبوس نداشتند. کرونا حتی تغییرات ساختاری در مدیریت شهری را هم با خودش آورد؛ در زمان مبارزه با ویروس مدیران استانی و شهری مرکز بحران برکنار شدند؛ هر چند که برداشت‌های سیاسی از این تغییرات امکان پذیر و متحمل است.
ظرفیت‌های نرم افزاری هم توسعه پیدا کرد، هم اپلیکیشن‌ها برای کسب اطلاع از افراد داری علائم بیماری و شناسایی سریع بیماران و همینطور جلوگیری از تجمع‌های غیرضروری در بیمارستان‌ها راه اندازی شد و هم خرید‌های آنلاین از فروشگاه‌ها و توزیع اقلام خریداری شده مدیریت شد.

رسانه‭ ‬کرونایی‭ ‬در‭ ‬چین‭ ‬چطور‭ ‬عمل‭ ‬کرد؟
و، اما فضای رسانه که هم می‌توانست باعث ارعاب شود و هم به عکس باعث تقویت انگیزه مردم برای شکست این بیماری شود، بخش دیگری از این اقدامات کلیدی بود که چینی‌ها سعی کردند آن را سر و سامان بدهند. قرار بر این شد که اخبار واحد از یک مرجع واحد منتشر شود و دسترسی به آمار قربانیان این ویروس در اپلیکیشن‌های کاربردی هم فراهم شود.
برای این شفاف‌سازی جلسات منظمی با نمایندگی‌های خارجی مستقر در چین برای درجریان قراردادن جزییات اقدامات برای مقابله با بیماری و ارائه آمار و ارقام تشکیل شد. مدیران رسانه‌ای چینی برای تقویت روحیه ملی دست به ساختن نمادسازی کردن که «ووهان، قوی باش! چین قوی باش!»، یکی از آن‌ها بود.
قدرت شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی هم چیزی بود که مسئولین چینی از آن چشم‌پوشی نکردند و اعتماد مردم را به توانمندی سیستم پزشکی جلب کردند و به همان میزان مردم را با خدمات و فداکاری‌های کادر درمان از طریق انتشار کلیپ و فیلم آشنا کردند.
اما در همین مورد نقطه ضعفی داشتند و نکته هم اینجا بود که چینی‌ها به رغم تلاش برای موثر بودن در فضای مجازی، نتوانستند در فضای رسانه‌های بین‌المللی تاثیر بسزایی داشته باشند و همین باعث شد تا افکار عموم مردم جهان نسبت به چین منفی شود و این ویروس تنها و تنها با عنوان «ویروس چینی» شناخته شود.
منبع: روزنامه سازندگی
۰
نظرات بینندگان
تازه‌‌ترین عناوین
پربازدید