سناریوهای صعود شاخص کل

شکور علیشاهی | شاخص کل بورس اوراق بهادار از ۱۵روز کاری گذشته با حدود ۲۱ درصد افزایش از محدوده یک میلیون و ۲۱۰ هزار واحد به محدوده یک میلیون و ۴۷۰ هزار واحد رسید.

این شاخص حدود ۷ روز کاری قبل روند نزولی میان‌مدت خود را به سمت بالا شکست و با تشکیل روند صعودی در کوتاه‌مدت نه تنها می‌توان گفت ریزش این شاخص به پایان رسیده بلکه می‌توان امید داشت این حرکت صعودی تا محدوده یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد ادامه پیدا کند.

در این سناریو که محتمل‌ترین سناریوی پیش روی شاخص کل بورس اوراق بهادار است، محدوده یک میلیون و ۴۵۰ هزار تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد به عنوان سطح مقاومتی بسیار پر قدرت، شناخته می‌شود و می‌توانند مانع افزایش بیشتر قیمت‌ها شوند.

مناطق مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضه کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی و افزایش قیمت‌ها باشند. از طرفی سطوحی که به عنوان هدف قیمتی، در روند صعودی معرفی می‌شوند، مناطقی هستند که در آن معامله گران به جمع آوری سود ناشی از افزایش قیمت‌ها می‌پردازند، بنابراین در این محدوده‌ها علاوه بر عرضه‌کنندگان زیاد، ممکن است تقاضا کننده سهام نیز از خرید اجتناب کرده و به نوعی در منطقه اشباع خرید که بعد از چند روز تقریبا متوالی افزایش قیمت در آن قرار می‌گیریم، حضور داریم.

همین موضوع ممکن است نقطه پایان افزایش قیمت‌ها باشد. البته تمامی محدوده‌های مقاومتی و اهداف قیمتی، در صورت شکسته شدن به سمت بالا با حجم زیاد می‌توانند به سطوح حمایتی تبدیل شوند.

بعد از اینکه سناریوی اول به وقوع پیوست ممکن است شاخص کل بورس اوراق بهادار، دو مسیر متفاوت را در پیش بگیرد، در سناریوی دوم که احتمال وقوع آن از سناریوی سوم بیشتر است، شاخص می‌تواند به دنبال هدف یک میلیون و ۷۵۰ هزار واحد باشد که محدوده یک میلیون و ۶۸۰ هزار واحد، سطح مقاومتی این سناریو است. مسیر دوم بعد از رسیدن به هدف اولین سناریو، کاهش قیمت‌هاست، در قالب سناریوی سوم کاهش قیمت‌ها می‌تواند از یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد آغاز و تا یک میلیون و ۲۱۰ هزار واحد ادامه پیدا کند.

در این مسیر تمامی سطوح مقاومتی که در سناریوی اول به سمت بالا شکسته شده بودند، می‌توانند به عنوان مناطق حمایتی معرفی شوند. علاوه بر این سطوح، مناطق حمایتی دیگری مثل یک میلیون و ۳۶۵ هزار واحد و یک میلیون و ۳۰۰ هزار واحد توانایی جلوگیری از ریزش بیشتر قیمت‌ها را دارند.

مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضا‌کنندگان سهام زیاد می‌شوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی و کاهش قیمت‌ها باشند. از طرفی سطوحی که به عنوان هدف قیمتی، در روند نزولی معرفی می‌شوند، مناطقی هستند که در آن معامله گران بلند‌مدت بازار در سهم حضور دارند و اکثر سفته‌بازان در این نقطه از سهم خارج شده‌اند، بنابراین در این محدوده‌ها علاوه بر احتمال تقاضای زیاد، ممکن است عرضه‌کننده سهام نیز از فروش اجتناب کرده و به نوعی در منطقه اشباع فروش که بعد از چند روز تقریبا متوالی کاهش قیمت در آن قرار می‌گیریم، حضور داریم.

همین موضوع ممکن است نقطه پایان کاهش قیمت‌ها باشد. البته تمامی این محدوده‌ها در صورت شکسته شدن به سمت پایین با حجم زیاد می‌توانند به سطوح مقاومتی تبدیل شوند.

اگرچه روند نزولی شاخص در میان‌مدت شکسته شده است، ولی هنوز احتمال کاهش قیمت‌ها وجود دارد. در حقیقت در این سناریو حرکت افزایشی فعلی را به عنوان اصلاح روند نزولی در نظر می‌گیرد. در سناریوی چهارم به احتمال ریزش شاخص کل بورس اوراق بهادار از محدوده‌های فعلی می‌پردازیم.

در این سناریو که ممکن است بعد از برخورد به مقاومت یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد اتفاق بیفتد، احتمالا شاخص کل بورس اوراق بهادار تا محدوده یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد ریزش داشته باشد. در این مسیر مهم‌ترین سطح حمایتی، یک میلیون و ۲۱۰ هزار واحد است. احتمال به وقوع پیوستن این سناریو از سناریوی اول کمتر، ولی از سناریوی دوم و سوم بیشتر است.