موضوعاتی که در مصاحبه شغلی بد نیست در موردشان دروغ بگویید!

در بیشتر توصیه‌هایی که درباره مصاحبه‌های شغلی می‌شنویم، تأکید زیادی روی صداقت وجود دارد. معمولاً گفته می‌شود که نباید درباره رزومه، توانایی‌ها یا توقعاتی که از شغل دارید، دروغ بگویید. دلیلش هم روشن است؛ اگر اطلاعات نادرست بدهید، ممکن است شغلی را بگیرید که از عهده وظایفش برنمی‌آیید.

اما سؤال این‌جاست: در مصاحبه شغلی درباره چه چیزهایی می‌شود واقعیت را کمی تعدیل کرد؟

یکی از این موارد مربوط به زمان‌هایی است که از کار فاصله گرفته‌اید.

داشتن فاصله در سابقه کاری موضوعی عادی است و دلایل مختلفی مثل سفر، استراحت شغلی یا رسیدگی به امور شخصی می‌تواند پشت آن باشد. با این وجود، بعضی از کارفرماها هنوز این فاصله‌ها را نشانه‌ای منفی تلقی می‌کنند. ممکن است گمان کنند فرد تعهد کافی ندارد، مهارت‌هایش به‌روز نیست یا شاید از شغل قبلی کنار گذاشته شده است.

لازم نیست که از این وقفه‌های شغلی خجالت بکشید یا آن‌ها را پنهان کنید. بلکه بهتر است به‌جای تمرکز روی کاری که انجام نداده‌اید، روی فعالیت‌های مفیدی که در این زمان انجام داده‌اید، تأکید کنید.

مثلاً اگر در این دوره مشغول فریلنسری، شرکت در دوره‌های آموزشی، کار داوطلبانه یا سفر بوده‌اید، می‌توانید نشان دهید که فردی فعال و مشتاق رشد هستید. این تجربه‌ها را به نحوی به شغلی که برای آن درخواست داده‌اید ربط دهید و توضیح دهید که چطور باعث رشد توانایی‌هایتان شده‌اند.

همچنین، هنگام صحبت درباره ضعف‌های شخصی، بهتر است بااحتیاط عمل کنید.

سؤالی مثل «بزرگ‌ترین نقطه‌ضعف شما چیست؟» در بسیاری از مصاحبه‌ها مطرح می‌شود. برخی افراد در جواب به این سؤال، بیش‌ازحد رک هستند و از ویژگی‌هایی مثل تنبلی حرف می‌زنند، درحالی‌که این رفتار کاملاً اشتباه است. کارفرما دنبال لیستی از عیب‌های شما نیست، بلکه می‌خواهد ببیند چقدر خودتان را می‌شناسید و آیا اهل پیشرفت هستید یا نه.

در پاسخ به این گونه سوالات، از روش «۱۰ به ۹۰» استفاده کنید؛ یعنی فقط ده درصد پاسخ را به ضعفتان اختصاص دهید و ۹۰ درصد بقیه را به توضیح درباره تلاشی که برای بهبود آن می‌کنید، اختصاص دهید.

نقطه‌ضعفی را انتخاب کنید که واقعی باشد، اما باعث از دست رفتن موقعیت شغلی نشود.

هدف اصلی از بیان این‌گونه مسائل باید نشان‌دادن رشد فردی باشد.

موضوع دیگر مربوط به اهداف شغلی است.

اگر هدفتان از گرفتن یک شغل فقط گذراندن یک دوره موقت یا تأمین هزینه‌های زندگی است، نیازی نیست که این موضوع را مستقیماً در مصاحبه بیان کنید.

اگرچه این تصمیم ایرادی ندارد، اما بهتر است آن را با کارفرما در میان نگذارید.

کارفرماها معمولاً ترجیح می‌دهند روی افرادی سرمایه‌گذاری کنند که قصد ماندن و رشد در شرکت را دارند.

اگر شما آشکارا بگویید که این شغل برایتان موقتی است، احتمال دارد که شانستان را از دست بدهید.

اگر از شما درباره اهداف یا علت انتخاب آن موقعیت شغلی پرسیده شد، بهتر است درباره چیزهایی مثل فرصت‌های آموزشی، اهداف شرکت یا مهارت‌هایی که می‌خواهید تقویت کنید، صحبت کنید.

و در نهایت از دادن پاسخ‌های خیلی صریح مثل «فقط دنبال حقوق ماهیانه‌ام» اجتناب کنید، حتی اگر این جمله کاملاً حقیقت داشته باشد.

منبع: روزیاتو