عکس؛ این حلزون شبیه به نقاشی‌های پیکاسو است
پژوهشگران می‌گویند: «گرچه اندازه‌ی پوسته‌ی این حلزون‌ها کمتر از ۵ میلی‌متر است، اما از نظر زیبایی واقعاً خیره‌کننده‌اند. پوسته‌های آن‌ها از پیچیدگی خارق‌العاده‌ای برخوردار است.» برای نمونه، دهانه‌ی پوسته (محل خروج بدن حلزون) مجهز به بیرون‌زدگی‌های دندانه‌مانند است که احتمالاً به‌عنوان سازوکاری دفاعی در برابر شکارچیان عمل می‌کنند.
دانشمندان گونه‌ای میکروحلزون با پوسته‌ای زاویه‌دار کشف کردند که به‌خاطر شباهت به آثار پیکاسو، به افتخار این هنرمند نام‌گذاری شده است. این کشف ضمن آشکار ساختن تنوع زیستی ناشناخته، زنگ خطر نابودی زیستگاه‌ها در جنوب‌شرق آسیا را به صدا درمی‌آورد.
در جریان بررسی تنوع زیستی حلزون‌ها در جنوب‌شرق آسیا، گروهی از مالاکولوژیست‌ها (زیست‌شناسان متخصص در مطالعه نرم‌تنان)، به گونه‌ای ناشناخته برخوردند که با شکل غیرمعمول خود به‌راحتی از سایرین متمایز می‌شد. این تیم تحقیقاتی به رهبری ووکاشین گویشینا، دانشجوی دکترا و مشاور او، بارنا پال-گرگلی موفق به شناسایی این گونه تازه شدند.
همانطور که می‌گویند اگر چشم دیدن داشته باشیم، زیبایی همه جا هست؛ برای این محققان هم زیبایی در کالبد حلزونی بسیار کوچک و تنها سه میلی‌متری پدیدار شد. این حلزون جدید به‌دلیل ظاهر منحصربه‌فردی که دارد، (با ادای احترامی به پابلو پیکاسو، نقاش برجسته سبک کوبیسم) Anauchen picasso نام گرفت. برخلاف حلزون‌های رایج با پوسته‌های مارپیچ و خمیده، پوسته‌ی Anauchen picasso دارای مارپیچ‌هایی تیز و مستطیل‌مانند است. به‌گفته‌ی پژوهشگران، ظاهر این پوسته برداشتی کوبیستی از شکل حلزون‌های معمول است.
تیم تحقیقاتی یافته‌های خود را در قالب مقاله‌ای ۳۰۰ صفحه‌ای منتشر کرده‌اند که شامل توصیف ۴۶ گونه‌ی تازه از میکروحلزون‌ها از کشورهای کامبوج، میانمار، لائوس، تایلند و ویتنام است.
پوسته‌های کوچک، شگفتی‌های بزرگ
پژوهشگران می‌گویند: «گرچه اندازه‌ی پوسته‌ی این حلزون‌ها کمتر از ۵ میلی‌متر است، اما از نظر زیبایی واقعاً خیره‌کننده‌اند. پوسته‌های آن‌ها از پیچیدگی خارق‌العاده‌ای برخوردار است.» برای نمونه، دهانه‌ی پوسته (محل خروج بدن حلزون) مجهز به بیرون‌زدگی‌های دندانه‌مانند است که احتمالاً به‌عنوان سازوکاری دفاعی در برابر شکارچیان عمل می‌کنند.
علاوه‌براین، در برخی از گونه‌های تازه، دهانه‌ی پوسته به‌سمت بالا یا پایین چرخیده که نشان می‌دهد بعضی از این حلزون‌ها پوسته‌ی خود را وارونه حمل می‌کنند. این ویژگی‌های دهانه و نحوه‌ی چرخش آخرین مارپیچ پوسته، از جمله معیارهای اصلی برای تشخیص گونه‌های مختلف توسط محققان بوده‌اند.
گرچه بسیاری از این گونه‌های جدید به‌تازگی جمع‌آوری شده‌اند، تعدادی نیز از مجموعه‌های موزه تاریخ طبیعی فلوریدا به‌دست آمده‌اند که از دهه‌ی ۱۹۸۰ در آن نگهداری می‌شده‌اند. این مسئله، احتمال از دست رفتن محل‌های اصلی زیست این حلزون‌ها را تقویت می‌کند؛ چراکه جنگل‌زدایی و استخراج سنگ‌آهک از جمله تهدیدات عمده برای حلزون‌های بومی خشکی‌زی در جنوب‌شرق آسیا به‌شمار می‌روند.
منبع: خبرآنلاین
