چرا اجناس در فرودگاه‌ها نسبت به فروشگاه‌های دیگر گرانتر فروخته می‌شوند؟

بطری آب در فرودگاه‌ها معمولاً خیلی بیشتر از بیرون قیمت دارد، همان‌طور که یک وعده غذا یا حتی یک خوراکی کوچک هم به مراتب گران‌تر است.

همین هزینه‌های کوچک، در نهایت رقم بزرگی را می‌سازد؛ تنها در سال گذشته، فرودگاه‌های آمریکا بیش از یک میلیارد دلار درآمد داشته‌اند.

این پرسش مطرح شده که چرا قیمت‌ها در فرودگاه‌ها این‌قدر بالا می‌روند؟ برای مثال، یک شکلات در فروشگاه‌های معمولی ۶.۵۹ دلار قیمت دارد، اما همان شکلات در فرودگاه لاگواردیا در نیویورک به ۱۴.۴۹ دلار رسیده است.

از میانه قرن بیستم به بعد، فرودگاه‌ها کم‌کم فروشگاه‌ها، رستوران‌ها و حتی معماری‌های خاص و چشمگیری را به خود افزودند.

به گفته جانت بدنارک، استاد تاریخ دانشگاه دیتون، این امکانات طراحی شدند تا افراد را به سمت فرودگاه‌ها جذب کنند، شاید علاقه به پرواز را در آن‌ها ایجاد کنند و البته منبع درآمد هم باشند. او تصریح کرده که فرودگاه‌ها همیشه در جستجوی راه‌های جدیدی برای کسب درآمد بیشتر هستند. همین روند باعث شده که تعداد زیادی فروشگاه در فرودگاه‌ها راه‌اندازی شود تا نیاز مسافرانی که منتظر پرواز بعدی بودند، برطرف گردد.

فرودگاه بین‌المللی پیتسبرگ برای اولین بار سیاست «قیمت‌گذاری خیابانی» را اجرا کرد؛ یعنی قیمت کالاها مشابه بیرون از فرودگاه بود. مدل پیتسبرگ خیلی زود توسط دیگر فرودگاه‌ها هم کپی شد.

اما در حال حاضر، در آمریکا روشی به نام «قیمت‌گذاری خیابانی به‌اضافه» استفاده می‌شود. در این روش، قیمت‌ها بر اساس نرخ معمول بیرون تعیین می‌شوند و درصدی هم به آن اضافه می‌گردد. با این حال، محاسبه این درصد پیچیده است و اختلاف زیادی در نتایج دیده می‌شود. برای مثال، فرودگاه لاگواردیا موظف است که قیمت کالاها را بر اساس میانگین قیمت بیرون به‌علاوه ۱۵ درصد تعیین کند.

بررسی‌ها نشان داده که بین قیمت بیرون و قیمت‌گذاری اعلام‌شده توسط شرکت برای همان شکلات، اختلاف وجود دارد. سازمان بنادر نیویورک توضیح داده که ممکن است قیمت و کالای موردنظر مربوط به زمانی باشد که در ابتدا ثبت شده است. این سازمان همچنین تأکید کرده که قیمت‌ها در فرودگاه نمی‌توانند بیش از ۱۵ درصد بالاتر از قیمت‌های خیابانی مشابه باشند و علاوه بر آن، تا ۳ درصد هزینه اختیاری برای مزایای کارکنان نیز مجاز است. این موضوع به دلیل هزینه‌های بیشتر امنیت، نیرو و مدیریت در فرودگاه‌ها در نظر گرفته می‌شود.

مقایسه قیمت‌ها معمولاً شامل فروشگاه‌های مناطق مرکزی شهر هم می‌شود که قیمتشان به‌طور طبیعی بالاتر از فروشگاه‌های معمولی است. علاوه بر این، همه فروشگاه‌های فرودگاهی موظفند که گزینه‌های ارزان‌قیمت مثل آب معدنی ۲ دلاری را ارائه دهند و اگر در بازرسی‌ها مشخص شود که قیمتی درست نیست، فروشنده باید بلافاصله آن را اصلاح کند.

برخی اعتقاد دارند که کسب‌وکارهای فرودگاهی مجبورند هزینه بالاتری را بگیرند تا بتوانند از پس اجاره‌های سنگین و پرداخت حقوق بالاتر کارکنان بربیایند.

در این میان، فرودگاه پورتلند در ایالت اورگن سیاست قیمت‌گذاری خیابانی را به‌طور کامل اجرا می‌کند و به نتایج خوبی هم رسیده است. دن پیپینجر، مدیر ارشد هوانوردی سازمان بندر پورتلند گفته که در این مدل، هر قیمتی که فروشگاه‌ها در سطح شهر دارند، باید همان را در فرودگاه اعمال کنند و هیچ هزینه اضافه‌ای دریافت نمی‌شود. او اضافه کرده که اگر ساختار مالی فروشگاه‌ها به‌گونه‌ای طراحی شود که بتوانند موفق و سودآور باشند، دلیلی وجود ندارد که با محدودیت قیمت‌گذاری خیابانی مخالفتی داشته باشند.

منبع: روزیاتو