چگونه ویروس لوبیا چشم بلبلی از متاستاز سرطان جلوگیری می‌کند؟
محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو با استفاده از یک ویروس گیاهی درمانی آزمایشی ابداع کرده اند که در مقابل طیف وسیعی از سرطان های متاستاتیک در موش ها مقاومت ایجاد می کند.
محققان برای ساخت نانوذرات، لوبیا چشم بلبلی را در آزمایشگاه کشت دادند و آن را به ویروس موزاییک مبتلا کردند. میلیون‌ها نسخه از ویروس پرورش داده شده و به شکل نانوزذرات گلوله‌ای شکل برداشت شدند. نیازی به اصلاح این ذرات قبل از انجام آزمایش نبود.
به نقل از یو اس سن دیگو تودی، این درمان از نانو ذرات ویروس موزاییک لوبیا چشم بلبلی ترکیب شده و در بهبود نرخ بقا و سرکوب رشد تومورهای سرطانی در مدل های سرطانی مختلف از جمله کولون، تخمدان، ملانوما و سینه موفقیت آمیز بوده است.
استفاده از این درمان در بهبود موش هایی که تومورهای سرطانی از بدنشان خارج شده بود، نیز موفقیت آمیز بود.
پژوهش جدید براساس تحقیقات آزمایشگاه پروفسور نیکول استاینمتز و مدیر مرکز مهندسی نانوایمونو در دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو بنا شده است. استاینمتز و همکارانش با استفاده از نانوذرات ویروس موزاییک لوبیا چشم بلبلی سیستم ایمنی بدن را برای مقابله با سرطان و جلوگیری از عود کردن و گسترش آن تحریک کردند. در تحقیقات اولیه نانوذرات ویروس گیاه به طور مستقیم به تومورهای سرطانی تزریق شد تا یک واکنش ایمنی را به وجود بیاورد. هرچند این ویروس در پستانداران عفونت ایجاد نمی کند اما سلول های ایمنی بدن آن را به عنوان یک جسم خارجی شناسایی می کند و در نتیجه یک واکنش ایمنی قدرتمند در برابر تومور و همچنین هر توموری که ممکن است در آینده ایجاد شود، به وجودمی آورد.
کنون استاینمتز و همکارانش نشان داده اند نیازی به تزریق مستقیم نانوذرات این ویروس به تومورها نیست. تزریق این نانوذرات به طور سیستماتیک نرخ بقا را بهبود بخشید و متاستاز را در انواع مختلف سرطان مهار کرد.
او در این باره می گوید: ما در این پژوهش تومور های پیشرفته یا بیماری متاستاتیک را درمان نمی کنیم، بلکه از به وجود آمدن آنها جلوگیری می کنیم. ما درمانی سیستماتیک برای بیدار کردن سیستم ایمنی بدن جهت حذف بیماری قبل از متاستاز ارائه می کنیم.
محققان برای ساخت نانوذرات، لوبیا چشم بلبلی را در آزمایشگاه کشت دادند و آن را به ویروس موزاییک مبتلا کردند. میلیون ها نسخه از ویروس پرورش داده شده و به شکل نانوزذرات گلوله ای شکل برداشت شدند. نیازی به اصلاح این ذرات قبل از انجام آزمایش نبود.
تحقیق مذکور در نشریه ادونسد ساینس منتشر شده است.
منبع: مهر
