زره یک جنگجو از دوران جنگ افسانه‌ای «تروآ» از زیر خاک بیرون آمد
کشف باستان‌شناسی جالبی در جنوب «موراوی» در جمهوری چک چشم‌انداز جدیدی از اروپای عصر برنز و نخبگان جنگجوی آن دوره ارائه داده است.
فرادید| موزه شهر «برنو» از کشف قطعه‌ای نادر از زره برنزی پرده برداشته که گمان می‌رود بیش از ۳۲۰۰ سال قدمت دارد و به دوره‌ای بازمی‌گردد که به‌شکل سنتی با «جنگ تروآ» در اشعار هومر مرتبط دانسته می‌شود.
به گزارش فرادید، این قطعه‌ی آسیب‌دیده از زره سینه، بخشی از گنجینه‌ای مدفون بود که شامل سرنیزه، داس، سنجاق برنزی و دیگر اشیای فلزی می‌شد. این گنجینه سال ۲۰۲۳ در مکانی محرمانه در جنوب موراوی کشف شد. این کشف نتیجه همکاری باستان‌شناسان حرفه‌ای و علاقه‌مندان آماتور فلزیابی بود و بار دیگر اهمیت مشارکت عمومی در حفظ میراث فرهنگی را نشان داد.
به گفته کارشناسان، این اشیاء «آگاهانه» آسیب دیده‌اند و همراه با هم دفن شده‌اند، چه‌بسا در قالب نوعی آیین قربانی. میان آن‌ها، یک صفحه برنزی تاخورده که در نگاه نخست بی‌اهمیت به نظر می‌رسید، به جالب‌ترین یافته تبدیل شد. متخصصان با کمک فناوری پیشرفته اسکن سه‌بعدی توانستند این صفحه را به‌شکل دیجیتالی «باز» کرده و شکل اصلی و تزئینات آن را بازسازی کنند. نتیجه این بود که این قطعه بخشی از زره سینه‌ی یک جنگجوی عصر برنز بوده است.
مجموعه‌ای از اشیاء برنزی یافت‌شده در کنار زره
آلش ناوراتیل، باستان‌شناس موزه شهر برنو گفته: «با استفاده از اسکن سه‌بعدی توانستیم ورقه خم‌شده را به‌شکل دیجیتالی باز کنیم و شکل و تزئینات آن را شناسایی کنیم.»
این دومین نمونه‌ی شناخته‌شده از زره سینه برنزی است که تاکنون در خاک جمهوری چک یافت شده است. مستندسازی و تحلیل‌های بیشتر این یافته با همکاری دپارتمان باستان‌شناسی و موزه‌شناسی دانشکده هنر دانشگاه ماساریک انجام شده است. قدمت این زره حدود ۳۲۰۰ سال است؛ دوره‌ای که کارشناسان، نبردهای مربوط به شهر تروآ را آن‌گونه که هومر در آثارش توصیف کرده، به آن نسبت می‌دهند. آن زمان، زره‌های برنزی تنها ویژه‌ی نخبگان جنگجو بود. ساخت این تجهیزات نیازمند مهارت بسیار بالا بود و بر پایه‌ی معیارهای آن دوران، ارزش بسیار زیادی داشتند. برای نمونه در ایلیاد، آمده که زره پادشاه دیومد ارزشی معادل نُه گاو نر داشته است.
آن زمان، منطقه موراوی محل سکونت گروه‌هایی از فرهنگ «زمین خاکستردان» بود، نه یک قوم خاص، بلکه شبکه‌ی گسترده‌ای از جوامع فرهنگی که در رسوم تدفین، سفال‌گری، شیوه سکونت و ساخت جنگ‌افزار مشترک بودند. این جوامع با اسلاوهایی که قرن‌ها بعد در منطقه ساکن شدند، ارتباط نداشتند، اما چشم‌اندازهایی را از خود به‌جای گذاشتند که نسل‌های آینده بر پایه همان زیستند.
شکل اصلی زره بر اساس بازسازی دیجیتالی
زبی‌ینک شولتس، مدیر موزه شهر برنو، تأکید کرده: «این کشف اهمیت همکاری بلندمدت متخصصان و عموم مردم را نشان می‌دهد. به‌واسطه چنین همکاری‌هایی می‌توانیم اشیاء ارزشمندی را کشف و محافظت کنیم که درک ما را از تمدن‌های باستانی و تاریخ مشترکمان بیشتر خواهد کرد.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
