معمای «سر سنگی» مربوط به مصر باستان که در خرابه‌های یک خانه کشف شد
گروهی از باستان‌شناسان فرانسوی هنگام کاوش در بقایای خانه‌ای متعلق به قرن هفتم میلادی در تاپوزیریس ماگنا، واقع در ۴۸ کیلومتری غرب اسکندریه، با چشمان سنگی مرموزی که از میان شن‌ها به آن‌ها خیره شده بود مواجه شدند.
فرادید| این مجسمه که بینی آن شکسته شده، همچنان جزئیات قابل توجهی را حفظ کرده است. چین‌های روی پیشانی، خطوط دور چشم، رگ‌های برجسته روی شقیقه‌ها و ابروهای قوس‌دار آن، همگی حکایت از مهارت هنرمند باستانی سازندۀ آن دارند.
به گزارش فرادید؛ به گفته «ژوآخیم لو بومن»، سرپرست گروه کاوش از دانشگاه لیون و مؤسسه فرانسوی باستان‌شناسی شرقی در قاهره، این سر مرمرین به دوره بطلمیوسی (۳۰۵ تا ۳۰ قبل از میلاد) تعلق دارد. با این حال، نکته عجیب این است که این اثر هنری حداقل هفت قرن قدیمی‌تر از خانه‌ای است که در آن کشف شده و همین موضوع به یک معمای جذاب برای باستان‌شناسان تبدیل شده است.
این سر که حدود ۳۸ سانتی‌متر ارتفاع دارد (حدودا دو برابر اندازه واقعی سر انسان) احتمالاً بخشی از یک مجسمه بزرگ‌تر بوده که در یک مکان عمومی یا روی ساختمانی مهم قرار داشته است، نه در یک خانه شخصی. با این حال، تاکنون هیچ اثری از بدن این مجسمه پیدا نشده است.
این کشف جدید بار دیگر رمز و رازهای باستانی اسکندریه را زنده کرده و احتمال ارتباط آن با دوران کلئوپاترا را تقویت می‌کند. محمد عبدالبدیع، یکی از مقامات ارشد شورای عالی آثار باستانی مصر، معتقد است که این مجسمه احتمالاً چهره یک شخصیت مهم یا یکی از اعضای طبقه اشراف را به تصویر می‌کشد، اما به احتمال زیاد پادشاه نبوده است. این موضوع اهمیت شهر باستانی تاپوزیریس ماگنا در دوران بطلمیوسی را برجسته می‌کند.
نام تاپوزیریس ماگنا از واژه مصری «پر-اوزیر» گرفته شده که به معنای «خانه اوزیریس» است؛ ایزدی که نماد باروری و مرگ در اسطوره‌های مصر باستان محسوب می‌شود. این شهر و معبد آن بین سال‌های ۲۸۰ تا ۲۷۰ قبل از میلاد، به دستور فرعون بطلمیوس دوم فیلادلفوس، برای بزرگداشت اوزیریس ساخته شد.
در سال‌های اخیر، برخی نظریه‌پردازان گمان کرده‌اند که مارک آنتونی، سیاستمدار و فرمانده رومی و کلئوپاترای هفتم، آخرین فرمانروای سلسله بطلمیوسی، پس از خودکشی‌شان در سال ۳۰ قبل از میلاد در این منطقه به خاک سپرده شده باشند.
در اوایل همین ماه، «کاتلین مارتینز»، وکیل جنایی که به باستان‌شناسی روی آورده و از سال ۲۰۰۵ در جستجوی مقبره کلئوپاترا در این مکان کاوش می‌کند، یک سردیس کوچک مرمرین کشف کرد که تصور می‌کند مجسمه آخرین ملکه مصر باشد. کلئوپاترا به دلیل روابط استراتژیک و عاشقانه‌اش با رهبران رومی، از جمله ژولیوس سزار و مارک آنتونی، شهرت زیادی دارد.
